عنوان مقاله :
بررسي تاثير تجويز اطلاعات سلامت بر توان خودمراقبتي مراقبان بيمار
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Health Information Prescription (HIP) on caregiver's self-care ability
پديد آورندگان :
زينالي،وحيده دانشگاه خوارزمي , رياحي نيا، نصرت دانشگاه خوارزمي , جوادي پروانه، ودود دانشگاه خوارزمي , اسدي، سعيد دانشگاه خوارزمي
كليدواژه :
مصرفكننده اطلاعات سلامت , مراقبان بيمار , نرمي مفصل , خودمراقبتي , آموزش سلامت
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تجويز اطلاعات سلامت به معناي ارائه اطلاعات مناسب، در زمان مناسب و به فرد مناسب است. پژوهش حاضر سعي دارد به بررسي تاثير تجويز اطلاعات سلامت بر توان خودمراقبتي مراقبان بيمار بپردازد.
روش پژوهش: به منظور بررسي تاثير تجويز اطلاعات سلامت بر توان خودمراقبتي مراقبان بيماران از روش نيمهتجربي با طرح پيشآزمون و پسآزمون تكگروهي استفاده شد. 37 مراقب بيمار مبتلا به سندرم نرمي مفصل به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محققساخته توان خودمراقبتي بود كه پس از تاييد روايي و پايايي جهت گردآوري اطلاعات به كار گرفته شد. توان خودمراقبتي مراقبان بيماران در مراجعه اول (پيش از تجويز اطلاعات سلامت) و پس از مراجعه دوم (پس از تجويز اطلاعات سلامت) محاسبه شد. دادهها با نرم افزار SPSS و آزمون تحليل واريانس در سطح معناداري 05/0 p˂ تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها: يافتههاي پژوهش نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار توان خودمراقبتي مراقبان بيماران پيش از تجويز اطلاعات سلامت در زيرمقياسهاي دانش اختصاصي درباره بيماري 15، آگاهي و توجه به تاثيرات بيماري 73/4، انجام موثر اعمال درمان 38/12 و جستجوي خدمات پزشكي 59/14 بود و پس از مداخله در زيرمقياسهاي دانش اختصاصي درباره بيماري به 13/35، آگاهي و توجه به تاثيرات بيماري 35/11، انجام موثر اعمال درمان 49/27 و جستجوي خدمات پزشكي 46/21 رسيد كه نشاندهنده تاثير مداخله انجام شده بود.
نتيجهگيري: بر اساس نتايج اين پژوهش تجويز اطلاعات سلامت باعث افزايش توان خودمراقبتي مراقبان بيماران مبتلا به سندرم نرمي مفصل ميشود.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Health Information Prescription (HIP) means delivering right information to the right person at the right time. The present study was performed to determine the effect of HIP on caregivers' self-care ability.
Materials and methods: In order to evaluate the effect of HIP on caregivers' self-care ability the quasi-experimental study was carried out on 37 caregivers. Data collection was conducted using a checklist for evaluation of self-care ability. According to the checklist, the caregivers' information including four main domains (total knowledge about JHMS, attention to the effects of JHMS, the effective treatment activities and the quest of medical services) was scored based on a 5-point Likert scale. HIP services were then delivered. The caregivers' information was evaluated once again through the checklist and the pre and post intervention results were compared.
Finding: This study showed that the mean score of self-care ability in each of four domains including total knowledge about JHMS (p=0.001), attention to the effects of JHMS (p=0.001), the effective treatment activities (p=0.001) and the quest of medical services (p=0.001) increased significantly after HIPS.
Conclusion: Results of this study indicated that HIP can increasingly improve the caregivers' self-care ability.
عنوان نشريه :
تعامل انسان و اطلاعات
عنوان نشريه :
تعامل انسان و اطلاعات