كليدواژه :
رشد اقتصادي , توسعه مالي , شكنندگي مالي , بحران مالي
چكيده فارسي :
در ادبيات تجربي رشد اقتصادي، اعتبارات بخش داخلي و بانكي و بدهي هاي نقدي بر رشد توليد سرانه تاثير مثبتي داشته و از آن به عنوان بهبود تاثير توسعه مالي بر رشد اقتصادي تفسير مي شود. بحران بانكي وكاهش ارزش پولي نشان مي دهد كه حجم پول (از جمله اعتبارات بخش داخلي) بهترين متغير پيش بيني كننده براي بحران ها و كاهش رشد اقتصادي محسوب مي شوند. هدف اين پژوهش تحليل تقابل دو شاخه ي ادبيات در تاثير واسطه مالي بر فعاليت اقتصادي است. به اين منظور از روش تخمين زننده تلفيقي ميانگين گروهي (1PMG) معرفي شده توسط پسران و اسميت (1999) داده هاي آماري مورد نظر براي 12 كشور منتخب شرق و غرب آسيايي، شامل ايران، تركيه، چين، بحرين، اردن، فيليپين، سنگاپور، مالزي، تايلند، پاكستان، كره جنوبي و ژاپن به صورت سالانه از 2015 - 1983 جمع آوري و الگو برآورد شده است. نتايج حاكي از تاثير منفي توسعه مالي در كوتاه مدت در كشورهاي منتخب آسيايي ميباشد كه وجود شكنندگي مالي را تاييد مي كند. از طرفي در بلند مدت توسعه مالي تاثير مثبت و معنا داري بر رشد اقتصادي در همه كشورها نشان داده است.
چكيده لاتين :
In the empirical study of growth, it is described that there is a positive effect of domestic and banking credit and cash debt criteria on the per capita economic growth and it is interpreted as the improvement impact of the financial development on growth. On the other hand, banking crises and monetary depreciation suggest that the volume of money (including domestic credit) is the best predictor for crises and economic growth. The purpose of this study is to analyze the contradiction between two branches of literature in the financial effects for economic activity. To evaluate this, the pooled mean group approach (PMG), which is introduced by Pesaran and Smith (1999), has been used. The statistical data for the 12 selected countries from East and West Asia including Iran, Turkey, China, Bahrain, Jordan, Philippines, Singapore, Malaysia, Thailand, Pakistan, South Korea and Japan have been collected annually from 1983 to 2015. The estimated results indicate a negative effect of short-term financial development in selected Asian countries that the existence of financial fragility is confirmed. On the other hand, in long-term financial development has shown positive and significant impacts on economic growth in all countries
