عنوان مقاله :
بررسي ميزان خودراهبري دانشجويان متأثر از الگوي مديريت آموزش با محوريت تدريس مشاركتي (جيگساو) در درس اصول و فلسفه تعليم و تربيت
عنوان به زبان ديگر :
Studying students’ self-directed learning effected by teaching academic subject of the principles and philosophy of education through Management Education With a focus on participatory teaching (Jygsav)
پديد آورندگان :
بهرنگي، محمدرضا دانشگاه خوارزمي، تهران , مرادي، امير دانشگاه خوارزمي، تهران
كليدواژه :
الگوي مديريت آموزش , فلسفهي تعليم و تربيت , اصول , الگوي تدريس , الگوي جيگساو , يادگيري خودراهبر
چكيده فارسي :
هدف از انجام اين پژوهش بررسي ميزان خودراهبري دانشجويان متأثر از كاربرد الگوي مديريت آموزش با تأكيد بر الگوي تدريس مشاركتي جيگساو در تدريس اصول و فلسفه تعليم و تربيت است. روش تحقيق از نوع شبه آزمايشي بوده و با استفاده از طرح دو گروهي با پيش آزمون و پس آزمون انجام شده است. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه ي 41 گويهاي سنجش خودراهبري فيشر و همكاران (2001) بود. در اين پژوهش دو كلاس از دانشجويان كارشناسي آموزش ابتدايي دانشگاه آزاد اسلامي شهرستان روانسر به عنوان نمونه ي در دسترس مشاركت داشتند. از اين دو كلاس، بهطور تصادفي يك كلاس 25 نفري، به عنوان گروه آزمايش و يك كلاس 25 نفري ديگر به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامهي سنجش خودراهبري، به عنوان پيشآزمون به دانشآموزان هر دو كلاس ارائه شد. گروه آزمايش با استفاده از الگوي مديريت آموزش و گروه گواه از طريق روش سنتي آموزش ديدند. پس از اتمام دورهي پنج هفتهاي، پرسشنامهي سنجش خودراهبري به عنوان پسآزمون به هر دو گروه ارائه شد. جهت تحليل داده هاي آماري از آزمونهاي T مستقل، فرمول اندازهي اثر و تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد، تدريس اصول و فلسفهي تعليم و تربيت با الگوي مديريت آموزش بر يادگيري خودراهبر دانشجويان دانشگاه آزاد تأثير معنيدار مثبتي دارد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study, was to survey the effect of teaching academic subject of the Principles and Philosophy of Education(PPE) through Behrangi’s Education Management Model (MEM) on students’ self-directed learning. Research method is Quasi-experimental using a two-group design with pre-test and post-test. The tool for collecting data was Fisher & et al (2001) self-direction questionnaire consisted of 41 items. Two classes in access of undergraduate students majoring in Elementary Education from Islamic Azad University Rawansar city were sampled. One with 25 students was selected randomly as an experimental group, and the other 25 student’s class as control group. Experimental group was taught through using MEM and the other with traditional method. After completing the five-week period of teaching, Fisher’s self-directed questionnaire, conducted in both classes. For analyzing the data from Independent variables, T-test, Effect Size formula and Analysis of Covariance were used. The results indicated; teaching academic subject of PPE through MEM has a positive significant effect on Azad University students’ self-directed learning.
عنوان نشريه :
رهيافتي نو در مديريت آموزشي
عنوان نشريه :
رهيافتي نو در مديريت آموزشي