عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Acceptance Commitment Therapy on the Quality of Life among Mothers with Autistic Children
پديد آورندگان :
زارع بيدكي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي، واحد محلات - گروه روانشناسي , جهانگيري، محمدمهدي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد محلات - گروه روانشناسي
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش تعهد , كيفيت زندگي , اوتيسم
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش تعهد بر كيفيت زندگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم انجام شد. پژوهش حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر در برگيرنده ي كليه ي مادران داراي كودكان مبتلا به اوتيسم شهر قم در سال 1396 بود. با توجه به نيمه آزمايشي بودن طرح، نمونهاي به حجم 30 بيمار (هر گروه 15 نفر) با توجه به معيارهاي شمول از بين افراد جامعه آماري به صورت داوطلبانه انتخاب شدند.
اعضاي نمونه به صورت جايگزيني تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه ي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني بود. سپس آزمودني هاي گروه آزمايش به مدت 8 جلسه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد را دريافت نمودند و گروه كنترل مداخله اي را دريافت نكردند . هر دو گروه در مرحله ي پيش آزمون و پس آزمون، پرسشنامه ي پژوهش را تكميل كردند.
براي تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار SPSS از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. نتايج نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي مادران داراي كودكان مبتلا به اوتيسم تأثير معناداري دارد. (0/01 > P) به نظر مي رسد اين مداخله درماني براي سلامت رواني مادران داراي كودك اوتيسم كاربردي باشد.
چكيده لاتين :
This study aimed to investigate the of acceptance commitment therapy on the quality of life among mothers with autistic children. This study was a quasi-experimental pretest - posttest with control group. The study population consisted of all mothers with autistic children in Qom city at 2017. Study sample consisted of 30 (15 for each group) mothers that were selected by as a voluntary and randomly assignment to two groups. experimental group and control group. Instrument for gathering data was WHO quality of life questionnaire. At the next stage, samples of the test group were exposed to 8 sessions of acceptance and commitment therapy while the control group did not receive any special treatment. Both study groups completed the questionnaire at the pretest and posttest stage. The data were analyzed using SPSS.v21 software and statistical tests such as MANCOVA. Based on study findings, the acceptance commitment therapy had a significant impact on quality of life. (P<0/01). It seems that acceptance commitment therapy is an applicable treatment intervention for mental health of mothers with autistic children.