طراحي مدل رابطه معنويت در محيط كار با عملكرد منابع انساني و عملكرد سازمان

گسترش مفاهيمي همانند معنويت و باورهاي مذهبي در هزاره جديد موجب شده است كه امروزه مفهوم معنويت و كاربردهاي آن براي دولت ها، سازمان ها، مديران و كاركنان اهميت دو چنداني يابد. يكي از مهمترين مباحث اين حوزه نقش معنويت و مباحث معنوي در بهبود محيط كار مي باشد. در اين مطالعه پژوهشگران به دنبال ارائه مدلي براي بررسي رابطه بين معنويت در محيط كار با عملكرد منابع انساني و عملكرد سازماني مي باشد. در گام اول با جمع آوري متغيرهاي موضوع از ادبيات پژوهش و با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي مدل مفهومي پژوهش طراحي گرديد. در گام دوم با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري به برازش مدل پژوهش پرداختيم. جامعه آماري پژوهش دانشگاه علامه طباطبايي مي باشد و نمونه گيري به روش تصادفي ساده انجام شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل 217 پرسش نامه جمع آوري شده نشان مي دهد كه توكل داشتن، مراقبت از ارزش هاي انساني كاركنان، شكوفاشدن خلاقيت منابع انساني، احساس هدفدار بودن و افزايش بهره وري سازمان بيشترين تأثير را در هر يك از متغيرهاي مكنون مدل دارند. همچنين با توجه به مقادير آماره پايايي مركب(CR) و سطح معني داري متغيرها و شاخص هاي برازش مدل فرضيه هاي پژوهش مورد تأييد قرار مي گيرند.