بررسي كارايي مديريت بانك‌ها با استفاده از تكنيك DEA (مطالعۀ موردي شعب مختلف بانك‌هاي تهران)

بانك‌ها نهادهاي مالي هستند كه دارايي‌ها را از منابع گوناگون جمع‌آوري كرده و آنها را در اختيار بخش‌هايي قرار مي‌دهند كه به نقدينگي نياز دارند. از اين‌رو بانك‌ها شريآنهاي حياتي هر كشور محسوب مي‌شوند. در اين پژوهش براي ارزيابي كارايي از مدل تحليل پوششي داده‌ها، علي رغم وجود محدوديت‌ها استفاده مي‌شود. مدل‌هاي مرسوم تحليل پوششي داده‌ها براي ارزيابي كارايي سازمآنها مبتني بر رويداد جعبه سياه مي‌باشند، به‌گونه‌اي كه ورودي‌ها در واحدهاي تحت ارزيابي بدون توجه به مراحل ميانجي تبديل به خروجي مي‌شوند، اما ازآنجايي‌كه فرآيند ارائه خدمات در بانك‌ها از مراحل وابسته به هم تشكيل‌شده است. اين پيوستگي باعث مي‌شود در اين پژوهش با استفاده از رويكرد تحليل پوششي داده‌هاي شبكه‌اي، مدل اندازه‌گيري كارايي در بانك طراحي شود.بنابراين در اين مقاله به‌منظور شناسايي ضعف‌هاي مديريتي از طريق محاسبه كارايي به روش (مدل جمعي شبكه‌اي) و ارائه راه‌حل‌هاي ممكن، 19 شعبه از بانك‌هاي خصوصي استان تهران با استفاده از داده‌هاي سال 92 موردبررسي قرارگرفته‌اند. درواقع هدف اصلي اين پژوهش محاسبه و ارزيابي كارايي كل و كارايي هر بخش از بانك‌ها مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه مدل‌هاي جمعي شبكه‌اي تعداد واحدهاي كارايي كمتري را در مقايسه با مدل جمعي ساده دارند. هم‌چنين كارايي به‌دست‌آمده در مدل جمعي شبكه‌اي در مقايسه با مدل جمعي ساده مقدار دقيق‌تري را در اختيار مديران قرار مي‌دهد كه بتوانند با شناسايي ناكارايي هر بخش ضعف‌هاي آن را برطرف نمايند.