نقد پسااستعماري آثار روح انگيز شريفيان

Post-colonial Criticism of Rouhangiz Sharifian’s Works

مطالعات پسااستعماري يكي از رويكردهاي انتقادي است كه در دهه هاي اخير در حوزه مطالعات فرهنگي به وجود آمده ،اين رويكرد در واقع بيانگر بازتاب نوعي واكنش به استعمار و ميراث فرهنگي، اجتماعي و سياسي ناشي از آن است. مطالعات پسااستعماري بر نقش عوامل شناختي و فرهنگي تكيه دارد و تلاش ميكند تا شيوه هاي متفاوتي را كه استعمارگران در طول تاريخ به وسيله آنها به استعمار جوامع پرداخته اند فاش كند. توزيع نامتوازن ثروت و جمعيت كه در دوران پسااستعماري نمود بيشتري پيدا كرد به افزايش روند مهاجرت دامن زد. مهاجرت هويت فردي را ذوب ميكند و مفاهيمي همچون زبان ، مكان،نژاد و برخوردها را دستخوش تغيير ميكند.مهاجرت به عنوان پديدهاي نو، پيامي در دنياي پسااستعماري محسوب مي شود و از ديدگاه هاي مختلف قابل بررسي است. در مقاله حاضر پس از تبيين اصول نظريه ي پسااستعماري و مولفه هاي آن ،انعكاس آن را بر آثار روح انگيز شريفيان- نويسنده مهاجر ايراني و ساكن لندن- مورد بررسي قرار مي دهيم.

As a critical approach, post-colonialism has emerged in the field of cultural studies through recent decades. It is, in fact, a representation of a kind of reaction to the colonialism and its cultural, social and political impressions. Post-colonial studies rely on the function of cultural and cognitive factors, and intend to reveal the different methods the colonialist rulers have applied to colonize societies through the history. The unbalanced allocation of wealth and population played out especially during post-colonial era has caused the increasing of emigrations, which in turns, changes the language, the residency, the demeanor, and beyond them melts one’s identity. As a new phenomenon, immigration could be studied in the scope of post-colonial studies, and the present research aims first at introducing the principles of post-colonial theory and its elements, and secondly at investigating the works of the London-based Iranian emigrant writer, Rouhangiz Sharifian