مدل‌سازي نظام نوآوري فني با رويكرد پويايي شناسي سيستم ها و تحليل شاخص‌هاي كاركردي، نمونه كاوي: نوآوري فني در زمينه توسعه كاتاليست ها براي صنعت پتروشيمي ايران

سيستم‌هاي نوآوري از مهم‌ترين مسائلي است كه به‌طور مستقيم متأثر از سياست‌هاي علم و فناوري مي‌باشد. سيستم‌هاي نوآوري به سيستم‌هاي نوآوري فناورانه، بخشي، منطقه‌اي و ملي تقسيم مي‌گردند. از تركيب نظام‌هاي نوآوري مي‌توان به مزاياي جديدي دست‌يافت. در ايران با توجه به اهميت صنايع بالادستي صنعت نفت، بخش پتروشيمي زمينه لازم را براي ايجاد ارزش‌افزوده از نوآوري دارد. با توجه به ساختار مديريت بخشي، تركيب سيستم‌هاي نوآوري فني و بخشي با محوريت رويكرد فني براي تحليل دقيق‌تر شرايط حاكم بر نوآوري در اين عرصه مناسب به نظر مي‌رسد. لذا در اين مقاله از روابط معرفي‌شده در نظام نوآوري بخشي براي مدل‌سازي نظام نوآوري فناورانه در مورد يكي از كاتاليست‌هاي صنعت پتروشيمي ايران استفاده‌شده است. مدل پيشنهادي با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها توسعه داده‌شده و نيز با استفاده از شبيه‌سازي مونت‌كارلو، رفتار كاركردها طي چرخه عمر نوآوري نشان داده‌شده است. نتايج به‌دست‌آمده پيش‌بيني كننده وضعيت كاركردهاي نظام نوآوري، تحليل دوره عمر نوآوري و الزامات حاكم بر توسعه فناوري مي‌باشد. اين امر نشان از وضعيت رو به توسعه براي فناوري منتخب در نظام نوآوري فني مي‌باشد.