نقش شخصيت در سكوت كاركنان و ايجاد بي‌تفاوتي سازماني

The Role of Personality in Employees’ Silence and Organizational Indifference

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش شخصيت در سكوت ميان كاركنان و ايجاد بي­ تفاوتي سازماني اجرا شد. جامعۀ آماري شامل كليۀ كاركنان ادارۀ كل ورزش و جوانان استان كرمان بود كه به روش تمام­ شماري، همگي جزو نمونۀ تحقيق محسوب شدند (92=n). گردآوري داده ­ها با استفاده از پرسشنامه­ هاي شخصيت (دنوي و اُسوالد، 2012)، سكوت كاركنان (برينزفيلد، 2009) و بي ­تفاوتي سازماني (دانايي ­فرد و همكاران، 1389) انجام گرفت. از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير براي تحليل داده­ ها استفاده شد. نتايج، حاكي از وجود ارتباط معكوس و معنادار ميان وظيفه­ شناسي، تجربه‌پذيري و برون­گرايي با سكوت و بي­ تفاوتي سازماني بود. يافته­ هاي حاصل از تحليل مسير نيز نشان داد شخصيت بر سكوت كاركنان و بي­ تفاوتي سازماني تأثيري مستقيم دارد و از طريق سكوت كاركنان نيز بر بي‌تفاوتي اثر غيرمستقيم مي­گذارد. با توجه به يافته ­ها مي­توان نتيجه­ گرفت كاركنان وظيفه­ شناس، تجربه­ پذير و برون­ گرا، در مقابل مشكلات سازمان سكوت نخواهند كرد و به آيندۀ سازمان حساس خواهند بود. در نتيجه اگر سازمان­ ها به­ دنبال ايجاد فرهنگ اظهار نظر در سازمان هستند، بايد شخصيت را به­ عنوان بخشي از فرايند برنامه ­ريزي منابع انساني در نظر بگيرند.

The aim of this study was to examine the role of personality in employees’ silence and organizational indifference. The statistical population consisted of all employees in Sport and Youth general office of Kerman province and all of them were selected as the sample by census sampling method (n=92). Data were collected by big five personality (Den Eve and Oswald, 2012), employee silence (Brinsfield, 2009) and organizational indifference (Danaei Fard et al., 2009) questionnaires. Pearson correlation coefficient and path analysis were used to analyze the data. The results revealed a significant reverse relationship between conscientiousness, openness to experience and extraversion with silence and organizational indifference. Findings from path analysis showed that personality had a direct effect on employees’ silence and organizational indifference and it indirectly influenced indifference through employees’ silence. Therefore, it can be concluded that those employees with conscientiousness, openness to experience and extraversion personality would not be silent on the problems in the organization and will be sensitive to the future of the organization. Thus, if organizations seek to have the culture of comments, they should consider personality as a part of human resources planning process.