كليدواژه :
جمهوري اسلامي ايران , تقابل , تعامل , هند , سياست خارجي
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله نگاهي به سياست خارجي ج.ا.ا و هند با تاكيد بر تحليل و بررسي حوزه هاي تعامل و تقابل دو كشور تا قبل از توافقات هسته اي مي باشد. در واقع از همين مطالعات تطبيقي است كه ميتوان به برخي مسائل و مشكلات و بن بست هاي حقوقي و سياسي راهي يافت، زيرامطالعه تطبيقي سبب بهره مندي پژوهشگران از تجارب، آزمون و خطاي ملل مختلف ميشود. تحولات اخير منطقه خصوصا موج بيداري اسلامي در خاورميانه و شمال افريقا از يك سو و تقابل ديرينه ايران و آمريكا، نگاه ايران به جنوب شرق آسيا،نفوذ عميق آمريكا و اسرائيل در منطقه به ويژه در شبه قاره هند و نوع بازي ايران و هند در حوزه هاي همكاري يا رقابت، عرصه هاي همگرايي و واگرايي متنوعي را براي اين تعاملات موضوع ضرورت اين تحقيق را فراهم ساخته است. از اين رو سوال اصلي اين تحقيق عبارت است از جايگاه ايران در سياست خارجي نوين هند چگونه است و آينده اين روابط چه زمينه هاي همگرايي و همكاري را سبب مي شود.اگر ايران و هند بتوانند همزمان با تداوم رشد، ثبات خود را حفظ كنند، اين رشد براي دهه‌ها قابليت خواهد داشت. ادامه اين روند در عين ثبات بخشي، تغيير توزيع قدرت و چينش بازيگران در عرصه سياست بين‌الملل را به دنبال خواهد داشت و هند را به قدرتي بزرگ در عرصه نظام بين‌الملل تبديل خواهد كرد بدين ترتيب در تعريف يا تغيير مؤلفه‌هاي نظام بين‌المللي نقش بسيار مهمتري را بر عهده گيرد. در اين تحقيق از منابع معتبر استفاده شده است.
چكيده لاتين :
In the present study, it has been attempted to have a look upon foreign policy of Iran and India particularly on analyzing thecooperation and confrontation between the two countries during a time prior to Iran nuclear deal. In fact based on the same comparative studies it has become possible to find some ways into legal and political problems and dead-ends; because comparative studies would provide the researchers with some sorts of benefit out of their experiences and trial and errors of different nations. The recent regional upheavals, particularly the new wave of Islamic Awakening in the Middle East and North Africa on the one hand and long-standing conflict between Iran and America, Iran’s stand points towards Southeast Asia, America and Israel's influence on the region, particularly in the Indian subcontinent and Iran and India’s political function in the fields of cooperation or competition, the areas of convergence and divergence range for this interaction, have all enhanced the necessity of doing this study. The seminal question, therefore, of the study is that where is Iran’s position in India’s new foreign policy? and how in future this relation would pave the ground for further convergence and cooperation? If Iran and India, while keeping development, continue to maintain their stability, this rapid growth of their capabilities will continue for decades. The continuation of this development, in addition to stabilization, can change the distribution of power and rearrange the role of performers in the international level will driving India into a great power in the area and so it could play a great and essential part by making a fundamental change in or re-modifying the constituents of international system.
