مقايسه سطح سرمي منيزيم (Mg) بين بيماران ديابتي نوع دو گروه شاهد در شهر شيراز، سال 1386

مقدمه: ديابت يكي از بيماري‌هاي مزمن است كه با تغييرات مواد ريز مغذي از جمله منيزيم همراهي مي‌كند. منيزيم در چندين واكنش آنزيمي شركت ‌دارد. افزايش و يا كاهش در ميزان اين ماده باعث ايجاد عوارضي مي‌شود. هدف از طراحي اين مطالعه، مقايسه سطح سرمي منيزيم بين افراد ديابتي نوع 2 و افراد سالم در سطح شهر شيراز مي باشد. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهدي است. سطح سرمي منيزيم به روش اسپكترومتري جذب اتمي شعله اي ، سطح HbA1c به روش كروماتوگرافي ستوني و سطح گلوكز به روش آنزيمي مستقيم توسط اتوآناليز اندازه گيري شد. اطلاعات بر اساس ميانگين ± انحراف معيار گزارش شد. P كمتر از 0/05 از نظر آماري معني دار تلقي گرديد. يافته‌ها: بر اساس نتايج اين مطالعه، سطح سرمي منيزيم در افراد گروه ديابت پايين تر از افراد گروه سالم بود. نتيجه گيري :بر اساس نتايج حاصله از اين مطالعه ، پيشنهاد مي شود به بيماران ديابتي در مورد مصرف مواد غذايي حاوي منيزيم مانند غلات و غذاهاي دريايي، آموزش لازم داده شود