كمبود منيزيم و نقش منيزيم خوراكي بر ميزان گلوكز و انسولين پلاسما در موش هاي ديابتي

مقدمه :يافته‌هاي متناقضي در مورد ارتباط كمبود منيزيم و ديابت و همچنين نقش درماني مكمل‌هاي منيزيم در ديابت وجود دارد، از اين رو اين مطالعه به بررسي كمبود منيزيم و نيز اثر منيزيم خوراكي بر ميزان گلوكز، انسولين، منيزيم و كلسيم پلاسما پرداخته است. روش‌ها: شصت عدد موش صحرايي نر با نژاد ويستار (250-180 گرم) به 2 دسته ديابتي و 2 دسته كنترل تقسيم شدند. يك گروه از هر دسته حيوانات، سولفات منيزيم اضافه شده در آب آشاميدني و گروه ديگر تنها آب معمولي دريافت كردند. در طول 6 هفته، هر 2 هفته از حيوانات جهت اندازه‌گيري غلظت‌هاي گلوكز، انسولين، منيزيم و كلسيم پلاسما خونگيري به عمل آمد. يافته‌ها: كمبود منيزيم و افزايش ‌كلسيم پلاسما در گروه ديابتي مشاهده نگرديد. همچنين مصرف منيزيم فاقد تاثير قابل ملاحظه‌اي بر ميزان گلوكز، انسولين و كلسيم پلاسما بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد مصرف خوراكي منيزيم به مدت 6 هفته، تأثير بارزي در ميزان گلوكز و انسولين مدل تجربي ديابت نوع 1 ندارد.