اثر تمرينات مقاومتي با تأكيد بر بخش برون گرا با و بدون محدوديت جريان خون و تمرينات مقاومتي سنتي بر كورتيزول خون، عملكرد استقامتي و توان بي‌هوازي در فوتباليست‌هاي مرد

The effect of resistance training with emphasis on eccentric phase with and without blood flow restriction and traditional resistance training on blood cortisol, endurance performance and anaerobic power in male soccer players

هدف: فوتبال به دليل ويژگي­هاي عملكردي خاص خود نسبت به ساير رشته هاي ورزشي به يك سري عوامل فيزيولوژيكي وابسته است. لذا هدف از مطالعه حاضر اثر تمرينات مقاومتي با تأكيد بر بخش برونگرا با و بدون محدوديت جريان خون و تمرينات مقاومتي سنتي بر كورتيزول خون، عملكرد استقامتي و توان بي­ هوازي در فوتباليست­ هاي مرد بود. روش‌شناسي: 40 بازيكن فوتبال انتخاب و در چهار گروه تمرين مقاومتي سنتي (10=n)، تمرين مقاومتي برونگرا با محدوديت جريان خون (10=n)، تمرين مقاومتي برونگرا بدون محدوديت جريان خون (10=n) و كنترل (10=n) به صورت تصادفي تقسيم شدند. آزمون­ها و نمونه ­گيري خوني قبل و پس از دوره تمريني هشت هفته­ اي گرفته شد. به منظور مقايسه بين گروه­ها از روش تجزيه و تحليل واريانس با اندازه­ گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده گرديد (05/0≥P). يافته‌ها: نتايج نشان داد كه حداقل ، حداكثر، ميانگين توان و عملكرد استقامتي در هر سه گروه تجربي به بعد از تمرين افزايش معني­داري داشت (001/0≥P). همچنين افزايش معني­داري بين دو گروه تجربي تمرين مقاومتي برونگرا با و بدون محدوديت جريان خون در حداقل توان وجود داشت (05/0≥P). نتايج بين گروهي حاكي از وجود افزايش معني­دار بين گروه تمرينات مقاومتي برونگرا با محدوديت جريان خون و گروه تمرينات مقاومتي سنتي در مورد حداكثر توان و ميانگين توان نيز بود. با اين حال در مورد شاخص خستگي (13/0=p) و هورمون كورتيزول (33/0=p) اين اثر معني­دار نبود. نتيجه‌گيري: هر چند نتايج مربوط به درصد تغييرات حاكي از بهبود بيشتر توان بي­ هوازي و عملكرد استقامتي در گروه تمرين سنتي نسبت به دو گروه تمريني ديگر بود، لذا تمرينات سنتي مي­تواند همچنان مورد استفاده قرار گيرد.

Aim: Soccer due to its own functional characteristics rely more on some physiological factors than other sports. The purpose of this study was to assess the effect of resistance training with emphasis on eccentric phase with and without blood flow restriction and traditional resistance training on blood cortisol, endurance performance and anaerobic power in male soccer players. Method: Forty soccer players were selected and randomly divided into four groups include traditional strength training (n=10), eccentric resistance training with blood flow restriction (n=10), eccentric resistance training without blood flow restriction (n=10) and control (n=10). Blood sampling and tests were taken before and after the eight-week training period. A one-way repeated-measures and Bonferroni post-hoc test was used to compare the groups (P<0.05). Results: The results showed that the minimum, maximum, mean power and endurance performance in all three experimental groups had a significant increase after exercise (P<0.001). There was also a significant difference between the two groups experimental of resistance training eccentric with and without blood flow restriction at minimum power (p<0.05). There was a significant difference between resistance training eccentric with blood flow restriction and the traditional resistance training group at maximum and mean power. However, this effect was not significant for fatigue index (p=0.13) and cortisol hormone (p=0.33). Conclusion: Although the results related to the percentage of changes indicated an improvement in the anaerobic power and endurance function in the traditional exercise group compared to the other two training groups, traditional exercises could still be used.