در آمدي بر نسب شناسي دانشگاهي

هدف: هدف اين مقاله، پس از مروري كلي بر مفهوم نسب شناسي علمي، معرفي پروژه هاي مهم نسب شناسي علمي در جهان، و توصيف نرم افزارهاي مرتبط با اين حوزه است. روش شناسي: پژوهش حاضر به صورت مروري و بر اساس بررسي متون انجام شده است. يافته ها: مطالعات نشان داد كه پروژه هاي متعددي در خصوص نسب شناسي علمي عملياتي شده است كه از طريق روابط علمي استاد راهنما-دانشجو ترسيم شده است كه مي تواند الگويي براي اجراي پروژه هاي مشابه در ايران باشد. از سوي ديگر، در اين مقاله مشخص شد نرم افزارهاي متعددي وجود دارد كه پژوهشگران براي مشخص كردن نسب شناسي علمي و ترسيم روابط علمي پژوهشگران مي توانند از آنها بهره بگيرند. نتيجه گيري: در نسب شناسي دانشگاهي، تأكيد روي رابطه علمي افراد مثل همكار، يا استاد دانشجو است. بنابر اين، در اكثر پروژه هاي نسب شناسي، تلاش بر اين است كه در يك حوزه علمي، روابط افراد مشخص شود. طي دهه هاي اخير، روشهاي تحليل استنادي و هم تأليفي براي تحليل همكاري علمي بين نويسندگان استفاده شده است با اين حال، نسبت علمي نويسندگان در اين روش ها به صورت دقيق مشخص نمي شود.