شناسايي مدلول‌هاي تربيتي دعاي بيست‌و پنجم صحيفه سجاديه براي كاربرد در طراحي برنامۀ درسي قصدشده معارف اسلامي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي مدلول‌هاي تربيتي دعاي بيست‌و پنجم صحيفه سجاديه و چگونگي كاربرد آن‌ها در برنامۀ درسي معارف اسلامي انجام شده‌است. روش پژوهش توصيفي‌ـ تحليلي مي‌باشد. براي گردآوري داده‌هاي لازم در نيل به اهداف پژوهش، متن و ترجمه دعاي مذكور و نيز ديگر منابع تشريحي با استفاده از فرم‌هاي فيش‌برداري از منابع جمع‌آوري، و با شيوه‌هاي كيفي تجزيه و تحليل شده‌است. بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، در دعاي بيست‌و پنج صحيفه سجاديه به گونه‌اي ظريف و دقيق برخي از مدلول‌هاي تربيتي را مي‌توان استنتاج و استخراج نمود كه عبارتند از: استعانت از خداوند، بهره‌گيري از تقوا، محور قرار دادن محبت راستين، اطاعت‌پذيري، شناخت دشمن (شيطان)، بصيرت، واگذاري مسئوليت به متربيان، توجه به رشد اخلاقي، طلب رزق طيب و توجه به تربيت جسماني. برنامه‌ريزان درسي مي‌توانند از مدلول‌هاي تربيتي مذكور با اتخاذ استراتژي‌هاي مطرح‌شده از سوي محققان در طراحي بخش‌هاي اهداف، محتوا، روش‌هاي ياددهي‌ـ يادگيري و ارزشيايي برنامۀ درسي معارف اسلامي استفاده نمايند.