توسعه قلمرو كارآمدي فعل معصوم در استنباط: مبنا و پي آمد ‏

بر پايه انديشه شيعه، فعل معصوم يكي از منابع استنباط آموزه هاي ديني است كه به دليل عدم شناخت ابعاد كارآمدي آن و نيز گرايش حداكثري به سنت قولي، آن‌چنان‌كه بايد مورد توجه قرار نگرفته است. يكي از راه هاي توسعه قلمرو بهره‌گيري از سنت فعلي در استنباط، تبيين مباني و پيش‌فرض‌هايي است كه پذيرش آنها موجب افزايش كاركرد فعل معصوم در استنباط آموزه هاي ديني مي گردد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا به روش تحليلي ـ اكتشافي يك باور بنيادين كه بر پايه قلمرو فعل معصوم استوار گرديده است را تقرير، و پي آمد پذيرش آن را تبيين كند. نتيجه پژوهش حكايت از آن دارد كه باور به ديني بودن همه افعال معصوم از مباني مؤثر در توسعه استنباط از فعل معصوم است كه پذيرش آن موجب توسعه قلمرو كاركرد فعل معصوم در آموزه‌هايي چون: اعتقادي، اقتصادي، تربيتي و نظامي مي گردد.