گفتاري پيرامون حوزه‌هاي حديثي مغفول در تفسير قرآن كريم

روايات اهل‌بيت (ع) در تفسير قرآن كريم، منبعي مهم جهت كشف معارف قرآني و مراد جدي خداوند متعال از آيات است. به رغم جايگاه والاي حديث در علم تفسير، اما چنان مي‌نمايد كه در تفاسير مأثور از اين منبع به‌طور شايسته استفاده نشده است. اين مقاله درصدد است پس از بيان ظرفيت‌هاي مغفول در حوزه احاديث، به چگونگي بهره‌برداري حداكثري از اين ظرفيت‌ها بپردازد. در اين راستا به واكاوي ادعيه و سيره به‌عنوان حوزه‌هايي مغفول از احاديث اهل‌بيت(ع) كه در تفاسير متداول كمتر التفاتي نسبت به آنها مشاهده مي‌شود، پرداخته شده و ظرفيت اين حوزه‌ها را با ارائه نمونه‌هايي كاربردي در حل چالش‌هاي تفسيري نشان داده است.