بررسي شيوع سرمي و فاكتورهاي خطر آلودگي به ويروس آنفلوانزاي اسبي در اسبان استان خوزستان

آنفلوانزاي اسبي يك بيماري حاد، عفوني و بسيار مسري تنفسي است كه توزيع جهاني داشته و با ميزان ابتلاي بالا و ميرايي كم همراه مي‌باشد. بيماري در اسب توسط دو تحت تيپ H7N7 و H3N8 جنس A ويروس آنفلوانزا ايجاد مي شود. مهم ترين علايم باليني بيماري در اسب تب، سرفه و ترشحات بيني است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعيين ميزان آلودگي و فاكتورهاي خطر آنفلوانزاي اسبي به روش الايزا در استان خوزستان بود. نمونه هاي خون از 184 رأس اسب به صورت تصادفي از شهرهاي اهواز، رامهرمز، شوش، شوشتر، ماهشهر و آبادان تهيه شد. شيوع سرمي ويروس آنفلوانزا 7/07 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد، 10/77-3/97 درصد) بود. رگرسيون لاجستيك چندمتغيره نشان داد كه سن، جنس، سابقه بيماري تنفسي، سابقه خروج از استان، وضعيت بدني، نوع استفاده، اندازه گله و موقعيت جغرافيايي 45 درصد از تغييرات آلودگي را توجيه مي كنند. البته تنها سابقه خروج، روي آلودگي تأثير معني داري داشت (P 0.01). فراواني نسبي موارد مثبت در اسبان داراي سابقه خروج و بدون سابقه خروج از استان به ترتيب 16 و 0/92 درصد بود و شانس آلودگي اسبان داراي سابقه خروج 20/57 برابر (فاصله اطمينان 95 درصد: 161/97-2/61) اسبان بدون سابقه خروج بود و اين فاكتور 21/6 درصد از تغييرات آلودگي را توجيه مي كرد. اين بررسي تأييد كرد ويروس آنفلوانزا در اسبان استان خوزستان وجود دارد و اقدامات كنترلي و پيشگيرانه بايد مد نظر سياست گذاران بهداشتي و اسب داران قرار گيرد.