مقايسه كيفي و كمي نتايج مربوط به چند روش استخراج DNA از ژنوم مايكوباكتريوم‌هاي بيماري‌زا و ساپروفيت

با توجه به اينكه نخستين مرحله جهت انجام آزمايش هاي مولكولي مانند واكنش زنجيره اي پلي مراز (Polymerase Chain Reaction; PCR)داشتن DNA كافي وباكيفيت مي باشد، هدف ازانجام اين مطالعه مقايسه پنج روش مختلف استخراج  DNAژنومي مايكوباكتريوم هابه منظور معرفي بهترين روش بود. بدين منظور از پرگنه هاي خالص مايكوباكتريوم اويوم پاراتوبركلوزيس به عنوان مايكوباكتريوم بيماري زا و نيز سويه اي از يك مايكوباكتريوم ساپروفيت به نام مايكوباكتريوم فلئي استفاده شد. كميت و كيفيتDNAهاي به دست آمده توسط هريكاز روش ها، به ترتيب بر اساس غلظت DNAاستخراجي (نانوگرم در ميكروليتر) در طول موج 260 نانومتر و نيز بر مبناي نسبت OD در طول موج هاي 260/280 با استفاده از دستگاه نانودراپ محاسبه و موردارزيابي قرارگرفت. استخراج DNA از ژنوم مايكوباكتريوم هابااستفاده ازروش CTAB (Cetyltrimethylammonium bromide) بيشترين ميزان و روش مبتني بر جوشانيدن كمترين ميزانDNA را حاصل كرد. همچنين مقايسه ميزان خلوصDNA استخراج شده دراين روش ها نيزنشان داد كه استخراج DNA بااستفاده از روشCTAB بيشترين ميزان وروش مبتني بر جوشانيدن بازهم كمترين ميزان خلوص راداشته است. همچنين بين دو نوع باكتري از نظر كيفيت DNAهاي استخراج‌شده در هيچ يك از روش هاي استفاده شده براي استخراج DNA اختلاف معني داري وجود نداشت. با توجه به نتايج مطالعه حاضر به نظر مي رسد كه استفاده ازروش CTAB يكي از مناسب ترين روش ها جهت استخراج DNAژنومياز مايكوباكتريوم هاجهتتشخيص مولكولي آنها در نمونه هاي مختلف مي باشد.