فرسودگي شغلي در متخصصان بيهوشي و مراقبت هاي ويژه ايران

Burnout syndrome among Iranian anesthesiologist

مقدمه: شيوع سندرم فرسودگي در پزشكان بيش از ساير حرفه هاي تخصصي است و به طور ويژه در متخصصان بيهوشي بيش از ساير متخصصان باليني ديده مي شود. پيدايش سندرم فرسودگي نتيجه عدم تعادل بين ويژگي هاي فردي و معضلات شغلي و حرفه اي است. سندرم فرسودگي با بسياري از تبعات ناگوار ديگر نيز همراهي دارد كه از جملة آنها مي توان به افزايش نرخ گردش كار، كاهش رضايت مندي بيماران و كاهش كيفيت مراقبت هاي ارائه شده به ايشان اشاره كرد. سندرم فرسودگي همچنين به طور مستقيم سلامت رواني و فيزيكي تعداد زيادي از متخصصان بيهوشي را متأثر مي سازد. هدف: ارزيابي شيوع سندرم فرسودگي در بين متخصصان بيهوشي ايران به منظور افزايش آگاهي هدف اين مطالعه است. روش: در خلال ماه هاي شهريور تا آبان 1396 ، مطالعه Mini-Z به منظور بررسي سندرم فرسودگي در ميان متخصصان بيهوشي، دستياران تخصصي و فلوشيپ ها انجام شد. همه پرسش هاي اين مطالعه منطبق بر داده هاي كالج آمريكايي پزشكان يوتا 2 بود. نرم افزار برخط Survey Monkey به منظور دريافت بازخورد از متخصصان بيهوشي ايراني مورد استفاده قرار گرفت نتايج: از ميان يكصد متخصص بيهوشي شركت كننده در مطالعه، 63 % از شغل خود راضي بودند، 89 % استرس زيادي را تجربه ميكردند و 28 % خود را دچار سندرم فرسودگي قلمداد ميكردند. 28 % از شركت كنندگان كنترلي بر حجم كاري خويش نداشتند، 75 % زمان اختصاص يافته به مستندسازي يافته هاي خود حين انجام وظايف خويش را كافي نميدانستند و 36 % محيط كاري خود را منطقي نمي پنداشتند. طبق گزارش هاي بررسي شده از شركت كنندگان اين مطالعه، ارزش هاي حرفهاي 42 % از شركت كنندگان در راستاي مديران گروه هاي خود نبود و 47 % از افراد از كار گروهي رضايت نداشتند. در 30 % موارد، شركت كنندگان از مقدار زمان اختصاص داده شده به ثبت مستندات بهداشتي الكترونيك راضي نبودند؛ هرچند مهارت ايشان در 53 % موارد رضايت بخش نبود. نتيجه گيري: در مجموع متخصصان بيهوشي ايراني از شغل خود خرسند نيستند و استرس زيادي را در پيوند با حرفه خويش تحمل مي كنند. فهم بهتر از عواملي كه تداوم رضايتمندي متخصصان بيهوشي را به همراه دارد و مطالعه در راستاي يافتن مداخلاتي كه بتواند از فرسودگي اين گروه از پزشكان بكاهد، ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: The prevalence of burnout syndrome (BOS) is higher in physician than in other professions and it is especially higher in anesthesiologist. The development of BOS is related to an imbalance of personal characteristics of the employee and work related issues. BOS is associated with many dexterous consequences, including increase rate of job turnover, reduced patient satisfaction, and decreases quality of care. BOS also directly affects the mental health and physical wellbeing of the large number of anesthesiologists. Purpose: To evaluate the prevalence of BOS among Iranian anesthesiologist to raise the awareness. Methods: Between September and November 2017, Mini-Z Survey was conducted to evaluated burnout among anesthesiologist including residents and fellowships. All questions of the survey were according to American Collage of Physician Utah Data. The online Survey Monkey Software was used to receive feedback from Iranian anesthesiologist. Results: Of 100 participant anesthesiologist who completed the survey, overall 63% were not satisfied with their job, 89% has felt a great deal of stress and 28% reported their own definition of 1 burnout. Twenty-eight percent had no control over their workload, sufficiency of time for documentation was not satisfactory in 75% of anesthesiologists and atmosphere in their work area was not reasonable in 36%. The professional values of 42% was not aligned with department leaders and team work were not satisfactory in 47% of cases. In 30% the amount of time they spend on the electronic health record was not satisfactory although their proficiency was not satisfactory in 53% of cases. Conclusion: Overall Iranian anesthesiologist are not pleased with their job and feel a great deal of stress. A better understanding of the factors that sustain anesthesiologist satisfaction and studies testing interventions to reduce burnout is needed