آسيب‌شناسي بافتي اثر ليزر كم‌توان گاليم-آرسنايد بر التيام زخم سوختگي درجه ۳ پوست در موش صحرايي

التيام سوختگي ها همواره به دليل اختلال در روند ترميم كه منجر به طولاني شدن دوره بهبودي مي گردد، مورد توجه بوده است. بنابراين، تلاش براي يافتن روش هاي موثر بر بهبود روند التيام سوختگي بسيار مهم است. مطالعه حاضر به منظور بررسي مورفومتري و هيستوپاتولوژي اثرات ترميمي ليزردرماني بر سوختگي درجه ۳ پوست در موش صحرايي انجام گرديد. براي انجام اين مطالعه، ۶۴ سر موش صحرايي نر نژاد ويستار موش ها به طور تصادفي به 4 گروه مساوي شاملِ گروه اول: تيمار با ليزر با انرژي كمتر (11/7 انرژي بر سانتي مترمربع)، گروه دوم: تيمار با ليزر با انرژي بيشتر (17.5 انرژي بر سانتي مترمربع)، گروه سوم: تيمار با پماد نيتروفورازون و گروه چهارم: شاهد، تقسيم شدند. اقدامات اوليه براي ايجاد سوختگي پوست در هر 4 گروه انجام گرديد. براي ايجاد سوختگي، پوست ناحيه مورد نظر در مجاورت سيلندري به قطر ۲۲ ميلي متر كه متصل به منبع آب جوش(كتري) با ظرفيت ۵ ليتر بود، به مدت ۳ ثانيه قرار گرفت. همه سوختگي ها با توجه به علايم ريزبيني، از نوع درجه ۳ تشخيص داده شدند. ليزر مورد استفاده در اين مطالعه از نوع گاليمآرسنايد بود. نمونه هاي بافتي در روزهاي 3، 7، 14 و 21 جدا و براي انجام آسيب شناسي بافتي به آزمايشگاه ارسال شدند. ارزيابي هاي مورفولوژي نشان دهنده افزايش معني دار ميزان انقباض زخم در حيوانات تحت درمان با ليزر به خصوص گروه اول در مقايسه با گروه شاهد بود. همچنين، در حيوانات تحت درمان با ليزر در هر دو گروه ميزان نفوذ سلول هاي التهابي كاهش يافته و نوزايش عروقي، انتشار فيبروبلاست ها و ضخامت بافت پوششي افزايش نشان مي داد. نتايج به دست آمده نشان داد كه بهبود در روند ترميم در گروه هاي تيمار با ليزر در تمام روزهاي مورد مطالعه نسبت به گروه تيمار با پماد نيتروفورازون و شاهد معني دار بوده است، كه اين امر نشان مي‌دهد ليزر كم توان، اثرات ترميمي بر سوختگي درجه ۳ پوست در موش صحرايي را دارد.