بررسي تاثير مصرف ساكارومايسس ‌سرويزيه فعال و غيرفعال و تركيب آن‌ها بر عملكرد، سطوح آنتي‌اكسيداني و شاخص‌ پراكسيداسيون چربي‌ در سرم خون بلدرچين‌ ژاپني

باتوجه به اينكه تاثيرات مختلف پروپيوتيك ها ، پره‌بيوتيك ها و سين بيوتيك ها بر ميزان توليد و رشد در جوجه‌هاي گوشتي بيان شده است، لذا هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير پروبيوتيك، پره‌بيوتيك و مخلوطي از آن دو بر عملكرد، سطوح آنتي‌اكسيداني و شاخص‌ پراكسيداسيون چربي در بلدرچين‌هاي ژاپني بود. بدين منظور، تعداد 192 قطعه جوجه يك روزه بلدرچين ژاپني به طور تصادفي به 4 گروه با 4 تكرار 12 قطعه‌اي به صورت مخلوط تقسيم و به مدت 42 روز ارزيابي گرديدند. گروه شاهد فقط جيره پايه دريافت كرد، ولي در گروه دوم (گروه پروبيوتيك) مخمر ساكارومايسس سرويزيه فعال به ميزان يك ‌گرم در كيلوگرم دان، در گروه سوم (گروه پره‌بيوتيك) مخمر ساكارومايسس سرويزيه غيرفعال به ميزان نيم‌ گرم در كيلوگرم دان و در گروه چهارم (گروه سين‌بيوتيك) نيم‌ گرم مخمر ساكارومايسس سرويزيه+250 ميلي‌گرم از مخمر ساكارومايسس سرويزيه غيرفعال در كيلوگرم دان به جيره پايه اضافه گرديد. نتايج نشان داد كهميانگين سطح سرميمالون دي آلدئيد (MDA) فقط در جنس نر بين گروه هاي مختلف داراي اختلاف معني‌دار بود (0.05 p). همچنين گروه چهارم با بيشترين ميزان MDA با گروه سوم با كمترين ميزان MDA، داراي اختلاف معني‌دار بود (0.05 p). ميانگين سطح ظرفيت آنتي اكسيداني تام (TAC) در گروه هاي مورد مطالعه تفاوت معني‌داري نداشت. از طرف ديگر ميانگين ميزان مصرف خوراك و ميانگين وزن بدن در كل دوره نگه داري در گروه هاي دوم و سوم نسبت به گروه شاهد افزايش و ميزان ضريب تبديل غذايي نيز در گروه هاي مذكور نسبت به گروه شاهد و سين‌بيوتيك كاهش معني‌داري داشت. بهترين ميزان بازده لاشه نيز در گروه پره‌بيوتيك مشاهده شد. پروبيوتيك و پره‌بيوتيك مورد استفاده تنها در عملكرد بلدرچين ژاپني تاثير مثبتي داشتند، ولي تاثير مشخصي بر سطح سرمي MDA وTAC سرم خون بلدرچين‌هاي ژاپني نشان ندادند.