كليدواژه :
متافيزيك , زبان , جنسيت , مقولات , فلسفه فمينيستي
چكيده فارسي :
از ورود متفكران فمينيست به حوزه متافيزيك، بيش از چند دهه نمي‌گذرد. اين ورود بيشتر انتقادي و سلبي بوده و به نقد برخي وجوه متافيزيك سنتي و جديد بسنده كرده است. در واقع، رويكردهاي زنانه به متافيزيك، هيچ بنياد جديدي را براي متافيزيك پيشنهاد نداده‌اند و در حد نقد باقي مانده‌اند. در اين نوشتار، نخست نقدهاي فيلسوفان فمينيست به روش‌ها و محتواي متافيزيك سنتي و جديد بازخواني مي‌شود و سپس نشان داده مي‌شود كه اين نقدها، در واقع، بر اساس تعريف/ فهم بسيار تقليل‌يافته‌اي از متافيزيك يا بر اساس فهمي يكسره نادرست از اين حوزه صورت‌بندي شده‌اند و اساساً حوزه‌اي با عنوان متافيزيك فمينيستي ناممكن يا نامعتبر است. در پايان توضيح مي‌دهم كه در عين حال، بينش عميقي كه در برخي نقدهاي فمينيست‌ها به متافيزيك نهفته است، مي‌تواند مبناي يك بازخواني عميق و راهگشا از متافيزيك باشد و از برخي بنيادهاي ناپيدا در تاريخ متافيزيك پرده بردارد
چكيده لاتين :
It is not more than a few decades that feminist thinkers have started to work in the field of metaphysics. However, their encounter has been more critical and negative, and they limited their selves to criticize some aspects of traditional and modern metaphysics. In fact, feminine approaches to metaphysics have not offered any new foundations for metaphysics, and remain at a critical level. In this essay, we, first, review the critiques of feminist philosophers to the traditional and new metaphysical methods and contents, and then show that these critiques are, in fact, based on a very narrow definition of metaphysics or based entirely on a false understanding of this domain, and basically so-called ‘feministic metaphysics’ is impossible or invalid. Nevertheless, one can, as I explain at the end of this paper, find deep insights in some feminists’ critiques of metaphysics which can be a good basis for a deep rereading of metaphysics and reveal some of the hidden foundations in the history of metaphysics.
