معماي سنجش كيفيت حسابرسي در پژوهش‎هاي آرشيوي: نقد و ارائه پيشنهادهايي براي محيط پژوهشي ايران

هدف: براي سنجش كيفيت حسابرسي به‎عنوان مفهوم ذهني، روش‌هاي مختلفي در پژوهش‌هاي آرشيوي حسابرسي مطرح شده است. هر يك از اين معيارها ابعاد مختلفي از مفهوم كيفيت حسابرسي را سنجيده‌اند كه كمابيش خطاهايي دارند. در اين پژوهش معماي سنجش كيفيت حسابرسي در پژوهش‌هاي داخلي به بحث گذاشته شده است. معيارهاي سنجش كيفيت حسابرسي تابع عوامل محيطي پژوهش هستند. در ايران تقاضا براي حسابرسي، بيشتر مبتني بر الزام قانوني بوده و از طرفي ريسك دعاوي حقوقي براي حسابرس پايين است. روش: در اين پژوهش علاوه‎بر بحث درباره محيط حسابرسي در ايران و تحليل توصيفي آن، با استفاده از معيارهاي ورودي و خروجي كيفيت حسابرسي، خطاي اندازه‌گيري آن در پژوهش‌هاي خارجي و داخلي به‎طور مروري، مقايسه‌اي، تحليلي و انتقادي به بحث گذاشته شده است. يافته‎ها: بر اساس مباحث و تحليل‌هاي ارائه شده، در خصوص توقف به‎كارگيري برخي معيارها و استفاده از معيارهاي جايگزين و بومي‎سازي شده، پيشنهادهايي ارائه شده است. نتيجه‎گيري: تحليل‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه استفاده از چندين معيار سنجش مختلف بومي‎سازي شده با كمترين خطاي ممكن، كنترل سوگيري ناشي از متغيرهاي همبسته محذوف و طرح مناسب پژوهش براي تفكيك كيفيت حسابرسي از كيفيت گزارشگري مالي در پژوهش‌ها، اعتبار يافته‌هاي اين حوزه از پژوهش‌ها را افزايش مي‎دهد.