بررسي مقدماتي قابليت پيش‌بيني‌كنندگي نظريه هوش چندگانه گاردنر در انتخاب رشته تحصيلي

هدف پژوهش حاضر بررسي مقدماتي قابليت پيش‌بيني‌كنندگي نظريه هوش‌هاي چندگانه گاردنر در انتخاب رشته تحصيلي در بين دانشجويان در سال 1394 بود. اين پژوهش از نوع كمي به شيوه توصيفي و با رويكرد پيمايشي انجام شد. جامعه آماري پژوهش، همه دانشجويان علوم پايه و انساني سال اول تحصيلي 1394 دانشگاه اصفهان بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي تعداد 300 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه هوش‌هاي چندگانه گاردنر به دست آمد. پايايي پرسشنامه با ضرايب آلفاي كرونباخ در مورد انواع هوش گاردنر بين 76/0 تا 88/0 به دست آمد. روايي محتواي پرسشنامه توسط جمعي از اساتيد دانشگاه مورد تأييد قرار گرفت. داده‌هاي به دست آمده با نرم‌افزار SPSS18 و در دو سطح توصيفي و استنباطي (TFisherAnova) مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد از بين 9 خرده‌مقياس هوش‌هاي چندگانه، بهترين پيش‌بيني‌كننده‌ها بر اساس تحليل گام‌به‌گام ضريب تشخيص و در سطح معناداري (01/0) عضويت در گروه علوم انساني در خرده‌مقياس‌هاي وجودگرا و در گروه علوم پايه در رياضيمنطقي و درون‌فردي بوده است. همچنين بين هوش‌هاي چندگانه دانشجويان گروه علوم پايه و انساني و دانشجويان دختر و پسر در سطح (01/0) تفاوت معنادار مشاهده شد. بر اساس نتايج توابع خطي فيشر در 73 درصد موارد مي‌توان با توجه به هوش‌هاي 9گانه پيش‌بيني كرد كه فرد در كدام گروه قرار مي‌گيرد.