پيش‌بيني اختلالات عاطفي رفتاري دانش‌آموزان پسر 8-12 سال بر اساس مهارت‌هاي اجتماعي و اضطراب مادران

هدف پژوهش، پيش‌بيني اختلالات عاطفيرفتاري دانش‌آموزانپسر 8-12 سال بر اساس مهارت‌هاي اجتماعي و اضطراب مادران بود. روش پژوهش، از لحاظ هدف كاربردي و روش به‌صورت همبستگي، اكتشافي و از نوع هدايت شده و متوالي بود. جامعه آماري كليه دانش‌آموزان پسر 8 تا 12 ساله به همراه مادران آنان در منطقه 6 شهر تهران كه تعداد دانش‌آموزان بالغ بر هزار 2345 نفر بود. حجم نمونه 400 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي چندمرحله‌اي انجام شد. براي جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه‌هاي اختلالات رفتاري عاطفي (وودورث،1920)، نظام دسته‌بندي مهارت اجتماعي (گرشام و اليوت، 1990) و پرسشنامه چندبعدي اضطراب (مارچ و همكاران،1997) مورد استفاده قرار گرفت و بر روي نمونه مورد نظر اجرا شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها و براي آزمون سؤال‌هاي پژوهش از آمار استنباطي (روش تحليل مدل معادلات ساختاري) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه اثر متغير مهارت اجتماعي بر اضطراب، خودپنداره و اختلالات عاطفي-رفتاري و نيز اثر متغير اضطراب بر متغيرهاي خودپنداره و اختلالات عاطفيرفتاري و همچنين اثر خودپنداره بر اختلالات عاطفيرفتاري و اثر تعاملات هر يك از متغيرها بر يكديگر در سطح (0.01 p) معني‌دار شده است.