اثربخشي آموزش گروهي اصلاح سبك فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح‌واره‌هاي ناسازگار به مادران بر بهبود مشكلات رفتاري كودكان پيش‌دبستاني

اين پژوهش، اثربخشي آموزش گروهي اصلاح سبك فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح‌واره‌هاي ناسازگار به مادران بر بهبود مشكلات رفتاري كودكان پيش‌دبستاني شهر اصفهان را بررسي كرد. پژوهش از نوع نيمه تجربي و به‌صورت پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه مادران داراي كودك مبتلا به اختلالات رفتاري شهر اصفهان بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 40 نفر از مادران كودكان داراي اختلالات رفتاري انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اختلالات رفتاري راتر (1975) بود كه از پايايي و روايي مناسب برخوردار است. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه و در 8 هفته تحت آموزش اصلاح سبك فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح‌واره‌هاي ناسازگار قرار گرفت و گروه كنترل در ليست انتظار قرار داشت. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از ميانگين و انحراف استاندارد داده‌ها و سپس با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري، فرضيه‌هاي پژوهش بررسي شد. نتايج نشان داد كه آموزش گروهي اصلاح سبك فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح‌واره‌هاي ناسازگار به مادران بر بهبود مشكلات رفتاري كودكان در مراحل پيش‌آزمون و پيگيري تأثير دارد (0.05 p) مي‌تواند به‌عنوان يك روش مداخله‌اي مؤثر به كار گرفته شود.