بررسي چيستي و امكان نظام فلسفي شهودي با تحليل مؤلفه‌هاي آن

از بهترين‌ راه‌هاي شناسايي چيستي و به دنبال آن، بررسي امكان تحقق هر نظام علمي، شناخت و تحليل اصول ساختاري و مؤلفه‌هاي اساسي تشكيل‌دهنده آن و نيز درك چگونگي پيوند اين مؤلفه‌ها در نظام علمي مذكور است. در نوشتار حاضر نيز برآنيم تا با تحليل دو مؤلفه اساسي نظام فلسفي شهودي يعني نظام فلسفي و شهود و نيز بررسي چگونگي پيوند اين دو در اين نظام، به شناختي از هويت فلسفه شهودي و به تبع، امكان تحقق آن دست يابيم. در جهت تأمين هدف مذكور، ابتدا با تحليل مؤلفه‌هاي هر نظام فلسفي يعني موضوع، روش و غايت و نيز بررسي چيستي شهود و جنبه معرفت‌بخشي آن روشن مي‌شود كه مراد از هويت فلسفي در اين نظام، فلسفه به معناي خاص يعني هستي‌شناسي يقيني عقلاني و مراد از شهود، روش شهود قلبي در اصطلاح عرفاني است. سپس، با بيان نحوه ارتباط عقل فلسفي با شهود عرفاني در فلسفه شهودي و همچنين، شرح چرايي تعامل اين دو ابزار معرفتي در يك نظام هستي‌شناختي، علاوه برتبيين چيستي نظام فلسفي شهودي و امكان تحقق آن، روشن مي‌گردد، تحقق اين نظام، نه فقط تناقض و امر محالي را در پي ندارد، بلكه مي‌توان با بهره از نقاط قوّت عقل و شهود، در ايجاد يك نظام معرفتي و نيز جبران نقاط ضعف آن دو در پرتو يكديگر، نهايت هدف و كمال يك نظام علمي هستي‌شناختي منسجم و كارآمد را برآورده ساخت.