تحليل توقيت ظهور حضرت مهدي در روايت ابولبيد «بازنمايي ترفند بهائيت در استناد به يك روايت»

روايت ابولبيد در بيان رمز و راز حروف مقطعه قرآن، به قيام قائماني هنگام تحقق حروف مقطعه فواتح سور اشاره دارد. در اين روايت، ظهور حضرت حجت را در تحقق «الر» يا «المر» دانسته است. علامه مجلسي در بحار الانوار چند احتمال را در مراد روايت بيان كرده و در كتاب رجعت دچار توقيت احتمالي گشته، سال 1155ق. را سال ظهور احتمالي تعيين مي كند. از سوي ديگر، اين روايت مي تواند خاستگاهي براي سوءبرداشت ها باشد؛ چنان‏كه فرقه بهائيت به‏وسيله ابوالفضل گلپايگاني، اين روايت را دليلي بر حقانيت ادعاي علي‏محمد شيرازي ملقب به باب در سال 1260ق دانسته است. راقم اين سطور با روش توصيفي ـ تحليلي درصدد تبيين محتوايي و سندي اين روايت است. يافته‏هاي تحقيق نشان مي دهد اين روايت كه دچار ضعف سند و دلالت است، در امر خطير امامت (يا نبوت ادعايي) قابل استناد نيست و در صورت استناد، كاملاً مطابق بر حضرت مهدي است.