تأثير فرهنگ بر متغيرهاي اجتماعي؛ مقايسه ي مفهوم شادماني در شهر تهران و روستاي ارزنه

از جمله مسائلي كه در بررسي هاي فرهنگي باي د مدنظر قرار گيرد اين است كه جوامع داراي فرهنگ هاي متفاوت، متغيرهاي اجتماعي را به صورت متفاوتي تغذيه مي نمايند. در اين تحقيق براي بررسي اين مساله، شادماني اجتماعي در دو فرهنگ شهري و روستايي مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف پژوهش پاسخ به اين پرسش ها بوده است كه آيا بين شهر و روستا در جامعه ايران در ميزان شادماني تفاوت وجود دارد؟ و عوامل مؤثر شادماني در دو جامعه مورد نظر چيست؟ در اين تحقيق، از روش پيمايش استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كليه زنان و مردان شهر تهران و روستاي ارزنه در سال 1393 است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين شهر و روستا در ميزان شادماني در جامعه مورد نظر تفاوت معنادار مشاهده نشده است، اما با توجه به عوامل مؤثر بر شادماني در هر يك از دو جامعه هدف، مي توان به دو نوع متفاوت از شادماني اشاره نمود: شادماني مؤثر از عوامل بيروني همچون دسترسي به امكانات و پايگاه اجتماعي در شهر تهران و شادماني مؤثر از عوامل دروني همچون اعتقادات ديني و اعتماد اجتماعي تعميم يافته در روستاي ارزنه. مهم ترين متغير در ايجاد شادماني براي شهر تهران، دسترسي به امكانات و براي روستاي ارزنه، دين داري است.