گونه شناسي مجرمان خيانت در امانت

ارائه آمارهاي جنايي و بررسي روش هاي شناسايي و عملكرد مجرم، مي تواند جامعه را به سمت كشف راهكارهاي اجرايي دقيق تري براي جلوگيري از وقوع جرم سوق دهد. هدف اين مطالعه، بررسي گونه شناسي مجرمان محكوم به ارتكاب جرم خيانت در امانت با مطالعه موردي 60 پرونده در شهرستان مشهد مقدس بود. اين پژوهش، به روش توصيفي - پيمايشي و از نوع پس رويدادي است. نمونه اين پژوهش، 60 پرونده كيفري در مشهد كه حكم قطعي در مورد آن ها نيز صادر شده است، در بازه زماني 92/01/01 الي 94/12/29 با روش نمونه گيري تصادفي هستند. داده هاي گردآوري شده از طريق ابزار چك ليست كه شامل ويژگي هاي فردي، محيط اجتماعي و جغرافيايي هستند، تحليل شده اند. بيشتر گونه هاي اين محكومان را مردان و جواناني كه محكومان تحصيل كرده، متاهل، داراي وضعيت شغلي نامناسب، فاقد سابقه كيفري بودند و بيشتر در نواحي مرفه نشين شهر، مرتكب جرم مي شدند، تشكيل داده بودند. همچنين، مشخص شد اختلافات شخصي و خانوادگي گرچه مي تواند دليلي براي ارتكاب جرم خيانت در امانت باشد، اما دليل عمده محسوب نمي شود، ضمن اينكه تغييرات آب و هوايي بر ارتكاب اين جرم نيز موثر بوده است. نتايج پژوهش در مورد مشخصات فردي و اجتماعي مجرمان جرم خيانت در امانت، نشان دهنده اين است كه آمار جرم خيانت در امانت در طول سال هاي 1392 تا 1394 با يك روند افزايشي همراه بوده است.