پيش بيني دينداري در دانش آموزان دوره متوسطه دوم براساس سبك هاي تفكر و صفات شخصيتي (بررسي موردي ناحيه 2 شهر اروميه)

هدف پژوهش حاضر، پيش بيني دينداري در ميان دانش‌آموزان براساس سبك هاي تفكر و صفات شخصيتي آن‌هاست. روش تحقيق از نوع توصيفي ـ همبستگي است و جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان متوسطه دوم ناحيه 2 شهر اروميه است كه در سال تحصيلي 96ـ 1395 تحصيل مي‌كردند. از ميان اين دانش‌آموزان، 375 نفر با روش نمونه گيري خوشه‎اي چندمرحله اي انتخاب‌ شده و با پرسشنامه هاي دينداري خداياري‌فرد و همكاران (1388)، فرم كوتاه سبك هاي تفكر استرنبرگ، واگنر و زانگ (2007) و فرم كوتاه پرسشنامه صفات شخصيت گلدبرگ (1999) مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. براي تحليل فرضيه‎هاي پژوهش نيز از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد سبك هاي تفكر قانوني، قضايي، اجرايي، كلي نگر، جزيي‌نگر، سلسله‌مراتبي، سلطنتي، دروني و بيروني با دينداري رابطه مثبت (P 0.01) و سبك هاي تفكر محافظه‌كار و هرج و مرج طلب با دينداري رابطه منفي و معنا داري دارند(P 0.05). از انواع صفات پنج گانه شخصيتي نيز به‌جز روان رنجوري كه رابطه منفي معناداري با دينداري دارد، ساير صفات رابطه مثبت معناداري با دينداري نشان داده‌اند (P 0.01). نتايج حاصل از رگرسيون چندگانه نيز نشان مي‌دهد كه انواع سبك هاي تفكر و صفات شخصيتي توان پيش بيني دينداري را در دانش آموزان متوسطه دوم دارند (P 0.01). بنابراين نتايج تحقيق شواهدي را مبني بر ارتباط ويژگي هاي مطلوب روان شناختي با متغير دينداري فراهم كرده است.