ارتباط باورها و نگرش هاي ديني و سبك زندگي اسلامي با عملكرد شغلي معلمان مقطع ابتدايي

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين باورها و نگرش هاي ديني و سبك زندگي اسلامي با عملكرد شغلي معلمان مقطع ابتدايي در سال تحصيلي 96ـ1395 بود. روش تحقيق توصيفي ـ همبستگي بود. جامعه آماري تمام معلمان مقطع ابتدايي ( 100مرد، 152 زن) شهرستان بندرتركمن تشكيل مي دهند كه با روش تصادفي طبقه اي، 61 مرد و 92 زن براي نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از سه پرسشنامه دينداري گلاك و استارك (1965)، سبك زندگي اسلامي كاوياني (1388) و عملكرد شغلي پاترسون (1970) و براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون رگرسيون چندگانه و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين باورها و نگرش هاي ديني و سبك زندگي اسلامي با عملكرد شغلي معلمان به طور كلي رابطه وجود دارد و باورها و نگرش هاي ديني و سبك زندگي اسلامي همزمان 79 درصد (ضريب تعيين 79 درصد) از واريانس، با نتايج همخطي به ترتيب 3/65و 3/04 متغير عملكرد شغلي معلمان را تبيين مي كنند. همچنين، بين باورها و نگرش هاي ديني و ابعاد آن (اعتقادي، عاطفي، پيامدي، مناسكي و فكري) با عملكرد شغلي، بين سبك زندگي اسلامي با عملكرد شغلي و درنهايت بين باورها و نگرش هاي ديني و ابعاد آن با سبك زندگي اسلامي و ابعاد آن (زمان شناسي، امنيت ـ دفاعي، تفكر و علم، سلامت روان، خانواده، مالي، اخلاقي، باورها، عبادي و اجتماعي) معلمان مورد مطالعه رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. در نتيجه افرادي كه از لحاظ باورها و نگرش هاي ديني و سبك زندگي اسلامي در سطح بالايي قرار دارند، عملكرد شغلي آنان مؤثر است .