شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر توسعه مراكز رشد واحدهاي فناور دانشگاه (مورد مطالعه: مركز رشد واحدهاي فناور دانشگاه گيلان)

مراكز رشد يكي از ابزارهاي رشد اقتصادي هستند كه به منظور حمايت از كارآفرينان تحصيل‌كرده تأسيس مي‌شوند و با ارائه امكانات و تسهيلات عمومي، زمينه پا گرفتن شركت‌هاي جديد را فراهم مي‌كنند. امروزه مراكز رشد نقش بسيار مهمي در پيشرفت و توسعه اقتصادي و صنعتي كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه ايفا مي‌كنند. شناسايي و بررسي عوامل مختلفي كه بر توسعه كارآفريني و مراكز رشد مؤثر هستند، مي‌تواند در برنامه‌ريزي‌ها و سياست‌گذاري‌هاي كلان براي ارتقاي فعاليت‌هاي كارآفرينانه كمكي مؤثر باشد. تحقيق حاضر در پي شناسايي عوامل مؤثر بر توسعه مراكز رشد بوده و در اين راستا 36 عامل را شناسايي نموده و آن‌ها را در شش دسته مشخصات عمومي شركت، ويژگي‌هاي نيروي انساني، زيرساخت‌ها، بازار و رقابت، مسائل مالي و عوامل محيطي طبقه‌بندي كرده است. جامعه آماري پژوهش را 6 تن از كارشناسان مركز رشد واحدهاي فناور دانشگاه گيلان تشكيل مي‌دهد. اولويت‌بندي 36 عامل با استفاده از روش فرايند تحليل شبكه‌اي نشان‌دهنده آن است كه پنج عامل مكانيزم‌هاي حمايتي (دولت و دانشگاه)، وجود تيم‌هاي مشاوره‌اي باتجربه، ساختار سازماني شركت‌هاي مستقر در مراكز رشد، زمينه فعاليت اين شركت‌ها و سن آن‌ها از بالاترين اولويت‌ها برخوردار هستند و به عبارت ديگر بيشترين تأثير را بر توسعه مراكز رشد دارا هستند. البته با توجه به اين كه در اولويت‌بندي اين عوامل از نظر خبرگان مركز رشد واحدهاي فناور دانشگاه گيلان بهره گرفته شده است، نمي‌توان به‌طور كامل آن را قابل تعميم به ساير مراكز دانست.