ارزش‌گذاري دانش در انتقال دانش بين‌سازماني مطالعه موردي: خوشه صنعتي سفال لالجين

امروزه دانش يكي از بزرگ‌ترين مزيت‌هاي رقابتي سازمان‌ها در عرصه اقتصاد جهاني است. در جهان كنوني كه توليد كالاها و ارائه خدمات به صورت روزافزون «دانش‌محور» شده، دانش دارايي كليدي براي كسب مزيت رقابتي و مهم‌ترين عامل براي ايجاد ارزش و درآمد پايدار در سازمان‌هاست، بنابراين لازم است هر سازماني نسبت به كسب دانش‌هاي مورد نيازش اقدام نمايد. محدوديت منابع سازماني امكان كسب كليه نيازهاي دانشي را بطور همزمان نمي‌دهد، بنابراين با ارزش‌گذاري و اولويت‌بندي نيازهاي دانشي مي‌توان به‌گونه‌اي عمل كرد كه منابع محدود سازماني را در ابتدا صرف ضروري‌ترين و ارزش‌آفرين‌ترين نيازهاي دانشي نمود و بدين ترتيب از منابع به بهترين شكل بهره برد. براين اساس در مدل پيشنهادي در مقاله پس از شناسايي كليه دانش‌هاي صنعت مورد نظر، نيازهاي دانشيِ سازمان مورد مطالعه استخراج مي‌شود و با توجه به اهداف و شرايط سازمان، معيارهاي مناسبي جهت اولويت‌بندي دانش‌ها برگزيده مي‌شوند. در مرحله آخر با توجه به معيارهاي منتخب، دانش‌هاي مورد نياز اولويت‌بندي مي‌شوند. نيازسنجي دانش‌هاي ضروري براي سازمان با كمك ماتريس SWOT صورت مي‌گيرد تا بتوان دانش‌هايي كه موجب تقويت نقاط قوت و بهترين استفاده از فرصت‌ها و همچنين رفع نقاط ضعف و گذر از تهديدات مي‌شوند را بدرستي شناسايي كرد. مطالعه موردي مقاله در صنعت سفالگري انجام شده و نتايج حاصل از اجراي آن در يك كارگاه سفالگري مورد بررسي قرار گرفته است. نتيجه نيازسنجي منجر به انتخاب 10 دانش از 24 دانش صنعت سفال گرديد كه با انتخاب پنج معيار و سه زيرمعيار دانش‌ها ارزش‌گذاري شده و برحسب اهميتشان به منظور انتقال به كارگاه اولويت‌بندي شدند.