تحليل چگونگي نظم قرآن درسطح معنا بنياد خرد با رويكرد زبانشناسي

Analyzing the Howness of the Order in the Quran at the Level of Meaning-oriented Wisdom via a Linguistic Approach

نوشتار پيشرو رويكرد جديدي به ساختار قرآن است كه به بررسي مسئله انتظام متني قرآن با رويكرد زبانشناسي مي پردازد. با الگو قرار دادن مطالعات زبان شناسي متن، ابعاد تازه اي از اين انتظام مشخص مي شود. منظور از «انتظام» در اين جستار، صرف بررسي تناسب معنايي از نظر قدما نيست، بلكه به نظام چيدماني و ساختار آوايي قرآن توجه دارد. روش مورد اتخاذ در اين پژوهش، منجر به تقسيم آيات به دو سطح خرد و كلان شده است. بعد از اعتبارسنجي روش هاي كشف نظم دروني با متن كاوي، سبك اصالت بخشيدن به ساختار كنوني، چينش درون سوره اي و تحليل ذره نگر و نيز خارج كردن برساخت هايي از بطن سوره وتحليل آن ها انتخاب گرديد. در سطح معنا ـ بنيادِ خرد، مسائلي چون ايجاد انتظام معنايي از طريق ارائه كليشه هاي خاص (در سطح واژگاني و تركيبي)، تكرار عيني كليشه هاي مستقل، ايجاد انتظام معنايي با محويت يك موضوع، ايجاد انتظام معنايي از طريق تكرار يك عبارت (با بررسي تكرارهاي سريع و مغموض، تكرار واژگان با ريشه صرفي و حذف، كاهش و اضافه شدن در عبارات قرآني) بررسي گرديد. با تحليل بافت هاي مجزا و نيز با محور قرار دادن معنا در كنار ساختار، منتج به وحدت رويه در بافت قرآن شده است. اين به ارتباط بسيار پيچيده، ولي حقيقي منتج است كه در واحدهاي قرآني وجود دارد.

Analyzing the issue of textual order in the Quran with a linguistic approach underlies a whole new inquiry into the structure of the Quran which sets linguistic text studies as its model to uncover a new dimension of this order. By order, the present study means not merely an investigation of semantic decorum in the classical sense of the term but the structural and phonetic structure of the Quran. The methodology adopted in this research divides the verses into micro and macro levels. After validating the methods of discovering the inner order through textual analysis, the style of authenticating the current structure, ordering inside a chapter and parsing analysis as well as extracting the structures of the verses and analyzing them were selected. At the level of meaning-oriented wisdom, issues such as creating semantic order through the presentation of specific clichés (at lexical and compositional levels), objective repetition of independent clichés, creating semantic order by focusing on a subject, creating semantic order by repeating a phrase (reviewing quick and easy repetitions, repetition of words with derivations and omissions, and reduction and addition in Quranic phrases) were investigated. By analyzing separate structures and giving a special attention to meaning alongside structure, it is possible to unravel the unity of the procedure in the text of the Quran pointing to complex and at the same time true relations among the Quranic units. It can be concluded that the order of the Quran lies in the innovative subtleties of structure and meaning at the time of revelation. The present study uses a descriptive-analytic methodology and is conducted via extensive literature review.