ماهيت برهان از ديدگاه ماورودس و مواجهه معرفت شناختي با برهان هاي اخلاقي در اثبات وجود خداوند

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در سنت برهان آوري كلاسيك، برهان هاي اخلاقي براي اثبات خدا اقامه شده است. به موازات اين برهان ها و هم ارز با آنها براهين اخلاقي براي انكار خدا اقامه شده است. اين سؤال مطرح مي شود كه آيا وجود برهان هاي اخلاقي در ردّ خدا به معناي بي اعتباري براهين اخلاقي در اثبات خداست؟ و آيا اين براهين ضد باعث نمي شود ايمان خداباوران نامعقول باشد؟ ادعاي ما اين است كه طرحي در زمينه بازتعريف برهان يافته ايم كه مي تواند سبب برون رفت براهين اخلاقي خداباوري از چالش برهان هاي اخلاقي ضد باشد. در اين پژوهش هشت برهان اخلاقي الحادي را در تاريخ فلسفه استخراج كرديم و طرح اصلاح ماهيت برهان از سوي ماورودس را بر آنها پياده كرديم و نشان داديم كه خداباور مي تواند همچنان از براهين اخلاقي خداباورانه دفاع كند و در باور به وجود خدا معقول باشد. البته توجه داريم كه طرح اصلاح ماهيت برهان هزينه اي معرفت شناختي در پي دارد و آن اين كه براهين ضد نيز مي توانند در چشم اندازها و ديدگاه هاي مورد پذيرش خود معقول انگاشته شوند.