نقد و بررسي كتاب شرح نفس شفا جلد اول، نوشتة داود صمدي آملي

A Survey on Dawood Samadi Amoli’s “Sharh- e- Nafs Commentary on the Soal

تأكيد بر ضرورت معرفت نفس از مشتركات ميان همة مكتب‌ها و دين‌هاست. علم‌النفس يكي از قسمت‌هاي مهم در نظام‌هاي فلسفي بسياري از فيلسوفان است كه از يك جهت به طبيعيات و از جهتي ديگر به الهيات (مابعدالطبيعه) تعلق دارد. طيف وسيعي از نوشته‌هاي فيلسوفان از زمان افلاطون و ارسطو تا امروز به علم‌النفس اختصاص يافته است. علم‌النفس شفاي بوعلي درواقع اين علم را، هم‌سو با ارسطو، به‌منزلة بخشي از طبيعيات مورد‌بحث قرار مي‌دهد. كتاب شرح نفس شفا، به‌قلم استاد داوود صمدي آملي، درواقع اثري عالمانه با دقتي بالا و حاوي نكاتي بسيار نغز و آموزنده در ساحت‌‌هاي ترجمة فارسي، نحو عربي، اصطلاح‌‌شناسي فلسفي، و شرح متن نفس ابن‌سيناست. اين كتاب نقص‌هايي نيز دارد كه در اين مقاله به آن‌ها اشاره شده است. مهم‌‌ترين ايراد محتوايي كتاب آقاي صمدي اين است كه در حال‌و‌هوايي مشايي و سينوي نوشته نشده است.

Asserting the necessity of acquiring knowledge on the soul is common to all schools and religions. Psychology is an important part of the Philosophical Systems of many philosophers who investigate both physics and metaphysics. A great deal of philosophical literature from the time of Plato and Aristotle to modern times has been devoted to this subject. In his Shifa [Healing]’ Avicenna, following Aristotle, discuses Psychology as a part of Physics (natural sciences). Dawood Samadi’s Sharh- e- Nafs- e- Shifa (A Commentary on the Psychology of Shifa) is a highly scholarly and learning book on Persian translation, Arabic syntax, philosophical terminology and explaining the text of Avicenna. However, there are some shortcomings in it, and this paper remarks them. The most important one is that it has not been written in peripatetic and Avicenan atmosphere.