كليدواژه :
آيت الله خامنه اي , ديپلماسي عمومي , قدرت نرم , انقلاب اسلامي , صدور انقلاب
چكيده فارسي :
اساس ديپلماسي چه سنتي و چه عمومي (نوين) مبتني بر قدرت است. البته در ديپلماسي سنتي قدرت سخت افزاري (نظامي و اقتصادي) و در ديپلماسي عمومي قدرت نرم افزاري وجه غالب را داراست. ديپلماسي هر چند يكي از ابعاد مهم قدرت يك كشور در عرصه سياست خارجي مي باشد اما ذاتا محتوايي ندارد و بيشتر ابزار بهره مندي از قدرت تلقي مي شود. از اين رو ديپلماسي عمومي به معني هنر چينش و بهره مندي از عناصر قدرت نرم كشور به وسيله بازيگران دولتي و غير دولتي به منظور تاثير گذاري و اقناع مخاطبين دولتي و غير دولتي خارجي مي باشد. با رجوع به بيانات مقام معظم رهبري مشاهده مي شود كه تاكيد و اولويت معظم له در سه زمينه يعني مرجع، ماهيت و مخاطب ديپلماسي چه در وجه ايجابي آن به معناي اقداماتي كه بايد از جانب نهادهاي مردمي و دولتي داخلي انجام شود و چه در وجه سلبي آن يعني مقاومت در مقابل اقدامات مخربي كه از جانب دشمن صورت مي پذيرد بر عناصر قدرت نرم مي باشد كه مبناي عمل در ديپلماسي عمومي است. در راستاي امتداد تاثيرگذاري ديپلماسي عمومي، اوج تجلي باور مقام رهبري بر اهميت ديپلماسي عمومي در نامه ايشان به جوانان غربي در سال 1393 پس از وقايع فرانسه و پر رنگ تر شدن پروژه اسلام هراسي از جانب قدرت هاي غربي بوده است. بنابراين سوال پژوهش عبارت از اين است كه «بر اساس انديشه هاي مقام معظم رهبري، ديپلماسي عمومي در وهله اول چه مخاطبان و اهدافي دارد و چگونه مي توان آن را تقويت نمود؟» مي توان اين فرضيه را مطرح نمود كه مخاطبان در مراتبي با تقدم و تاخر دسته بندي مي شوند، مسلمانان منطقه در مرتبه اول و مخاطب عام غربي در مرتبه نهايي؛ و هدف ديپلماسي عمومي ترويج تجديدنظرطلبي (گفتمان انقلابي) در ميان ملت هاست و در تقويت آن علاوه بر داشتن طرحي مشخص بايد از برنامه ريزي مناسب، بهره گيري از رسانه ها، هنر و راهبرد آموزشي بهره گرفت.
چكيده لاتين :
Power is the basis of both traditional and public (new) diplomacy. Of course, in traditional diplomacy, the power of hardware (military and economic), and in general diplomacy, the power of software are dominant. Although diplomacy is one of the major dimensions of a country's foreign policy, it is inherently null and is considered to be more of an instrument of exploitation of power. Therefore, general diplomacy means the art of line up and exploiting the elements of the soft power of the country by state and non-state actors in order to influence and persuade foreign and non-governmental addressees. Referring to the statements of the Supreme Leader shows that the emphasis and priority of the Supreme Leader is in three areas, namely, the reference, nature and addressees of diplomacy, in its affirmative aspect - means actions that must be taken by public and domestic institutions - and in its negative aspect - resistance to the destructive actions taken by the enemy - is based on elements of soft power, which is the basis for action in public diplomacy. In line with the impact of public diplomacy, the culmination of the belief of the supreme leader has manifested in his letter to Western youth in 2013 after the events of France and bolding the Islamophobia project by the Western powers. Therefore, the research question is that "on the basis of the ideas of the Supreme Leader, who and what are the audiences and objectives of general diplomacy in the first place and how can it be strengthened?" It can be argued that audiences are categorized in a prioritized order, the Muslims of the region are at the first and the western general audiences are at the final; and the goal of general diplomacy is to promote revisionism (revolutionary discourse) among nations and in addition to having a specific plan, it should be used in the proper design, utilization of media, art and educational strategy.
