وضعيت حقوقي غير اهل كتاب از منظر اصل چهاردهم قانون اساسي

اتباع غيرمسلمان جمهوري اسلامي ايران به اعتبار تدين يا عدم تدين به يكي از اديان ابراهيمي، به اهل كتاب و غير اهل كتاب تقسيم مي شوند. فقها درباره ي وضعيت حقوقي غير اهل كتاب نظرات متفاوتي را ارائه نموده اند. با توجه به محتواي اسلامي قوانين جمهوري اسلامي ايران و مناقشاتي كه مدتها است درباره ي حقوق اين دسته از غيرمسلمانان وجود دارد، بررسي علمي اين موضوع، اهميت ويژه اي دارد. مرتبط ترين اصل قانون اساسي به موضوع جايگاه حقوقي غير اهل كتاب، اصل چهاردهم است كه به نوعي نقشه ي راه نحوه ي تعامل حقوقي مسلمانان و حكومت جمهوري اسلامي ايران را با اين دسته از غيرمسلمانان ترسيم نموده است. در تحقيق پيش رو با انتخاب نظر عدم حرابت غير اهل كتاب به صرف مشرك بودن، تلاش شده تا با بررسي دقيق اصل چهاردهم، مصاديق حقوق انساني غير اهل كتاب و نحوه ي رفتار توأم با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامي با آنان تبيين شود. همچنين با نگاهي انتقادي به قسمت ذيل اصل چهاردهم وضعيت حقوقي آن دسته از غير اهل كتابي كه عليه اسلام و نظام جمهوري اسلامي ايران توطئه و اقدام مي كنند، با اتكا به قوانين موجود و فتواي امام خميني (ره) روشن و كيفيت برخورد توأم با قسط و عدل اسلامي با آنان نيز تبيين شده است.