تقارن بومي سازي و اسلامي سازي علوم انساني در انديشه هاي امام خميني

The Synchrony of Localization and Islamization of Liberal Arts in Imam Khomeini's Thoughts

آنچه مي تواند ماهيت علوم انساني و يا چيستي آن را بيان كند، شايد در نزديك ترين و در عين حال دقيق ترين معنا «صفت» آن باشد: يعني «انساني»: كه اين امر به معناي آن است كه اين علوم ماهيتا، به گونه اي بنيادين به انسان تعلق دارند. «انسان» هم موضوع اين دانش ها است و هم دانشگر و پژوهشگر آنها. بر اين مبنا در اين تحقيق، بر آنيم كه با واكاوي آثار امام خمينيv اين فرضيه را به آزمون بگذاريم كه در قاموس انديشه ايشان، علوم انساني نمي تواند بريده از زيست بوم فرهنگي و اعتقادي نگريسته شود. اين پژوهش و تدقيق، نهايتا ما را به اين شناخت رهنمون مي سازد كه در واقع هدف و رسالت علوم انساني در انديشه امام خمينيv پاسخ گويي به مسائل و بحران هاي جامعه اسلامي است. و هنگامي كه امام خمينيv از اسلامي شدن علوم انساني صحبت مي كند در واقع همان بومي سازي علوم انساني را با توجه به اقتضائات انقلاب اسلامي پي مي گيرد.

What can describe the nature of the liberal arts (the human sciences) or what it is, maybe in the closest and at the same time the most precise meaning of its adjective: that is, "human," which means that these sciences are essentially and fundamentally belong to human. "Hum@n" is both the subject of these sciences and its scholar and researcher. On this basis, in this study, by examining the works of Imam Khomeini, we will test this hypothesis. In his thesis, humanities cannot be seen out of the cultural and religious ecosystem. This research and development ultimately lead us to the recognition that the purpose and mission of humanities in Imam Khomeini's thinking is to answer the issues and crises of the Islamic society. When Imam Khomeini talks about the Islamicization of liberal arts, he basically establishes the same localization of them with regard to the requirements of the Islamic Revolution.