برهمكنش نيكل و آهن بر برخي صفات زراعي گياه ذرت(Zea mays L.) در يك خاك آهكي

نيكل (Ni) يكي از عنصر‌هاي اخيرا اضافه شده به فهرست عناصر ضروري كم‌‍‌‌مصرف براي گياهان است. از طرف ديگر تجمع نيكل در خاك‌ و گياهان در غلظت‌هاي بالا، نگراني براي سلامت بشر و ساير موجودات زنده را افزايش داده است. براي مطالعه اثر مصرف توام نيكل و آهن بر برخي صفات زراعي گياه ذرتZea mays L.) ) در يك خاك آهكي با بافت متوسط، آزمايشي به‌صورت فاكتوريـل و در قالب طرح بلـوك‌هـاي كامـل تصادفي در شرايط گلخانه‌اي در سه تكرار انجام گرفت. فاكتورها شامل مقدار نيكل مصرفي در چهار سطح (0، 10، 50 و 100 ميلي‌گرم نيكل بر كيلوگرم خاك) از منبع سولفات نيكل خالص(NiSO4.6H2O)  و آهن در پنج سطح (0، 10 و 20 ميلي‌گرم آهن بر كيلو گرم خاك) از دو منبع سولفات آهن (FeSO4.7H2O) و سكوسترين (FeEDDHA) تجاري بودند. بر طبق نتايج حاصله در سطوح 50 و 100 ميلي‌گرم نيكل بر كيلوگرم خاك، وزن خشك بخش هوايي به ترتيب 2/16 و 9/31 درصد و وزن خشك ريشه به ترتيب 5/28 و 8/30 درصد نسبت به شاهد كاهش يافت. ارتفاع ساقه در حضور 100 ميلي‌گرم نيكل بر كيلوگرم خاك، 14 درصد  و شاخص كلروفيل در سطوح 50 و 100 ميلي‌گرم نيكل، نسبت به شاهد به ترتيب 4/32 و 5/40 درصد كاهش يافت. افزايش سطوح آهن مصرفي از هر دو منبع مورد استفاده باعث افزايش معنادار وزن خشك بخش هوايي ذرت شد. اما وزن خشك بخش هوايي در سطح 20 ميلي‌گرم آهن از منبع سكوسترين با افزايش نيكل از 10 به 50 ميلي‌گرم و همچنين از 50 به 100 ميلي‌گرم به‌ترتيب 9/81 و 29 درصد كاهش يافت.