تأثير آبياري با پساب شهري تصفيه شده بر عملكرد و برخي ويژگي‌هاي رشد گوجه‌فرنگي و ذرت در شرايط گلخانه‌اي

كمبود آب يكي از مسائل اساسي مناطق خشك و نيمه­خشك مانند ايران است. بنابراين، استفاده از آب­هاي نامتعارف، در جايي كه آب با كيفيت مناسب در دسترس نيست، رو به فزوني است. يكي از اين منابع، پساب شهري است كه علاوه بر تأمين آب مي­تواند بخشي از نياز غذايي گياه را نيز تأمين نمايد. از اين رو در اين تحقيق، تأثير پساب تصفيه شده بر رشد و عملكرد گياه ذرت با نام علمي zea mays (رقم سينگل كراس 260) و گوجه­فرنگي با نام علمي solanum lycopersicum (رقم تايگر) در شرايط گلخانه­اي مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. در اين بررسي از سه تيمار آبياري با آب معمولي (شاهد)، آب معمولي و پساب به­صورت يك در ميان و پساب استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه آبياري با پساب در مقايسه با آب معمولي به­طور معنا‌داري عملكرد گياه ذرت و گوجه­فرنگي را افزايش داد. بيشترين و كمترين تأثير پساب بر شاخص­هاي رشد گوجه­فرنگي به­ترتيب براي وزن خشك برگ (6/28 درصد) و قطر ساقه (6 درصد) و براي ذرت مربوط به وزن هزار دانه (1/28 درصد) و قطر بلال (10 درصد) بود. لذا با توجه به مشكل كمبود آب، اين روش مي­تواند  نقش قابل توجهي در توسعه پايدار و كاهش هزينه­هاي آبياري و كوددهي داشته باشد. پساب به دليل غني بودن از عناصر غذايي گياه (نيتروژن، فسفر و ديگر عناصر پرمصرف و كم مصرف) مي­تواند به­عنوان يك منبع آب براي آبياري در منطقه استفاده شود و كاربرد كودهاي تجاري را كاهش دهد.