بررسي اثر آبشكن و سرريزهاي مستغرق واقع در قوس بر الگوي جريان و رسوب با استفاده از مدل عددي MIKE 3 FLOW MODEL FM

سرريزهاي مستغرق سازه­هاي مهم چند منظوره در كنترل فرسايش هستند كه براي كنترل فرسايش، احياء آبراهه­ها و بهبود زيستگاه آبزيان استفاده مي­شوند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي تأثير ارتفاع سرريزهاي مستغرق واقع در قوس آبراهه بر الگوي جريان و كارايي آن­ها در كنترل فرسايش و رسوب­گذاري با استفاده از مدل MIKE 3 FLOW MODEL FMمي­باشد. متغيرهاي مورد بررسي در تحقيق حاضر شامل سه دبي 120، 150 و 180 ليتر بر ثانيه، سه نسبت ارتفاع سازه به عمق آب برابر با 3/0، 7/0 (سرريز مستغرق) و 2/1 (آبشكن) بود. نسبت طول سرريزها (3 برابر عرض سطح آب) و همين­طور شيب تاج سرريزها (شيب تخت) و زاويه سرريزها (60 درجه) در طي آزمايش­ها ثابت بودند. مقايسه نتايج نشان داد كه درصد خطاي محاسبه بيشينه عمق آبشستگي در دماغه سازه­ها بين شبيه­سازي عددي و نتايج آزمايشگاهي در حدود 6/7 درصد مي­باشد. بنابراين تطابق خوبي بين نتايج مدل و آزمايشگاهي وجود دارد. علاوه بر آن نتايج نشان داد كه سرريزهاي مستغرق نسبت به آبشكن تأثير بيشتري در كاهش سرعت جريان و كاهش آبشستگي در طول قوس خارجي و كاهش رسوب­گذاري در طول قوس داخلي دارند و اين اثر با افزايش ارتفاع سرريز بهبود مي­يابد. به­طور متوسط مقدار سرعت در قوس خارجي در سرريزهاي با ارتفاع y3/0، y7/0 و y2/1 به­ترتيب 81، 85 و 70 درصد كاهش يافت. به­طور كلي نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه سرريزهاي  با ارتفاع y7/0 بيشترين تأثير را در حفاظت قوس خارجي داشتند.