اثر آتش‌سوزي بر برخي از ويژگي‌هاي خاك در جنگل‌هاي بلوط زاگرس شمالي (مطالعه موردي: منطقه مريوان)

آتش­سوزي جنگل سبب تغييرات عمده در ويژگي­هاي خاك مي­شود، اما اطلاعات اندكي در رابطه با زمان ماندگاري اين تغييرات در طول سال­هاي پس از آتش­سوزي وجود دارد. بنابراين اين پژوهش به­منظور بررسي اثرات باقي­مانده آتش­سوزي (تابستان 1390) در يك خاك جنگلي پس از گذشت سه سال از وقوع آن (تابستان 1393) در دو عمق 50 و 105 سانتي­متري در جنگل تپه درويش واقع در اطراف درياچه زريوار در شهر مريوان انجام شد. منطقه شاهد بدون آتش­سوزي نيز با شرايط مشابه كنار منطقه آتش­سوزي شده انتخاب شد. از منطقه آتش­سوزي شده و شاهد هر كدام سه نمونه تصادفي مركب، از هر عمق برداشته شد. تفاوت ويژگي­هاي بررسي شده در منطقه آتش­سوزي شده و شاهد با استفاده از آزمون t مستقل در سطح %5 بررسي شد. نتايج نشان داد كه ميزان تفاوت بافت، رنگ، كربنات كلسيم معادل (CCE)، هدايت الكتريكي (EC)،pH ، ظرفيت تبادل كاتيوني (CEC)، نيترات، كربن و ازت كل خاك در منطفه آتش­سوزي شده و شاهد معني­دار نبود؛ در حالي كه آتش­سوزي سبب افزايش معني­دار ميزان كلسيم و منيزيم قابل جذب در هر دو عمق خاك و افزايش پتاسيم و فسفر قابل جذب در خاك سطحي شده بود. همچنين ميزان آمونياك قابل جذب در عرصه آتش­سوزي شده در هر دو عمق مورد بررسي به­طور معني­داري كمتر از خاك شاهد بود. در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه اثرات آتش­سوزي بر ميزان عناصر قابل جذب خاك به­ويژه در خاك سطحي بعد از گذشت سه سال از وقوع آن هنوز باقي مانده است.