پيش‌بيني قابليت انتقال آبخوان دشت ملكان با استفاده از روش جنگل تصادفي

قابليت انتقال يكي از پارامترهاي مهم در شناسايي خصوصيات آبخوان­ها مي­باشد و به‌دست آوردن مقادير و چگونگي توزيع آن توسط مدل­سازي، براي مديريت آبخوان­ها ضروري به‌نظر مي­رسد. برآورد اين پارامتر با استفاده از آزمايشات صحرايي مانند آزمايش پمپاژ بسيار پرهزينه و وقت­گير است. براي مديريت مناسب آبخوان دشت ملكان كه يكي از قطب‌هاي كشاورزي شمال­‌غرب كشور مي‌باشد شناخت پارامترهاي هيدروژئولوژيكي، خصوصاً قابليت انتقال امري لازم و ضروري مي‌باشد. در مطالعه حاضر روش جنگل تصادفي (RF) كه يك روش يادگيري مبتني بر دسته‌اي از درخت‌هاي تصميم است، براي پيش­‌بيني قابليت انتقال آبخوان پيشنهاد شده كه تاكنون در اين زمينه مورد استفاده قرار نگرفته است. روش RF نسبت به روش‌هاي ديگر داراي مزايايي مانند دقت پيش­‌بيني بالا، توانايي در يادگيري روابط غير‌خطي، توانايي بالا در تعيين متغيرهاي مهم در پيش‌بيني و ماهيت غير پارامتري مي‌باشد. در مدل RF به‌دليل اينكه با افزايش درخت‌ها ميزان خطا كاهش مي‌يابد، بنابراين تعداد 500 درخت براي فراخواني مدل استفاده شد و پس از اجراي مدل نتايج مدل به‌وسيله برآورد خطاي خارج از كيسه (OOB) ارزيابي گرديد و علاوه بر اين، براي كاهش ابعاد و افزايش دقت و قابل تفسير بودن مدل، روش انتخاب ويژگيFS)) به‌كار برده شد و متغيرهاي مهم در پيش‌بيني نيز شناسايي گرديد. بر اساس نتايج مدل‌­سازي با RF مقادير MSE و AUC به‌ترتيب برابر با 036/0 و 96/0، متغيرهاي هدايت الكتريكي، محيط آبخوان و گراديان هيدروليكي به‌ترتيب به‌عنوان پارامترهاي مهم و تأثيرگذار در پيش‌بيني قابليت انتقال شناسايي شدند. همچنين نتايج قابل قبول مدل RF در پيش‌بيني قابليت انتقال و تعيين پارامترهاي مهم در پيش‌بيني، نشان از مزاياي مدل ارائه‌شده نسبت به ساير مدل‌ها در بحث پيش­‌بيني، مي‌باشد.