بررسي اثر عوامل سازماني بر بيگانگي از كار در كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر عوامل سازماني بر بيگانگي از كار در كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان بود. روش‌شناسي: تحقيق حاضر، توصيفي از نوع همبستگي است كه به صورت ميداني انجام شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان به تعداد 220 نفر بود كه بر اساس فرمول كوكران 141 نفر به شيوه تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه آماري تحقيق انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌هاي تحقيق از پرسش‌‌نامه‌هاي عوامل سازماني ناير و ووهرا (2010) و بيگانگي از كار شانتز و همكاران (2015) استفاده شد. همچنين براي تجزيه و تحليل داده‌ها و شناسايي اثرات متغيرهاي تحقيق از مدل‌يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پي ال اس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ساختار سازماني بر بيگانگي از كار كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان اثرگذار مي‌باشد (0.57=β، 4.29=t)، اما اثر ماهيت كار (0.20=β، 1.45=t)، روابط كاري (0.04=β، 0.37=t) و درك عدالت (0.01 =β، 0.13=t) بر بيگانگي از كار كاركنان معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق مي‌توان چنين نتيجه‌گيري كرد كه از عوامل سازماني تنها ساختار سازماني مي‌تواند موجب بيگانگي از كار كاركنان گردد. پيشنهاد مي‌شود مديران ادارات ورزش و جوانان استان گلستان با تغيير در ساختار سازماني موجب كاهش بيگانگي از كار كاركنان خود گردند.