مدل تاثير سياست‌هاي مديريت منابع انساني و پيامدهاي آن بر عملكرد سازماني وزارت ورزش و جوانان

هدف: هدف از پژوهش حاضر، طراحي مدل تاثير سياست هاي مديريت منابع انساني و پيامدهاي آن بر عملكرد سازماني بود. روش شناسي: روش تحقيق توصيفي ـ پيمايشي و جامعه آماري، 466 كارشناس وزارت ورزش و جوانان بودند. حجم نمونه طبق جدول كرجسي ـ مورگان 214 نفر بود. پرسشنامه ها بين 320 نفر توزيع و از312 پرسشنامه مرجوع، 294پرسشنامۀ قابل استفاده، بعنوان نمونه تحقيق انتخاب شد. از پرسشنامه هاي محقق ساخته و استاندارد براي ابزار پژوهش استفاده شد. روايي محتوايي پرسشنامه ها توسط اساتيد رشته و پايايي آنها به روش محاسبه آلفاي كرونباخ تأييد شد. از تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي، براي شناسايي ابعاد متغيرها و روايي ساختاري ابزار استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون هاي پيرسون، رگرسيون چند متغيره، تحليل عاملي، تحليل مسير و براي ارايه مدل معادلات ساختاري، از نرم افزارهاي اس‌پي اس اس و ليزرل استفاده شد. يافته ها: تحليل عاملي اكتشافي پنج عامل براي سياست ها و چهار عامل براي پيامدها و دو عامل براي عملكرد سازماني شناسايي كرد. تحليل عاملي تأييدي نيز بيانگر همسو بودن گويه ها با سازه نظري بود. آزمون مدل از برازش مطلوبي برخوردار بود. تحليل مسير نشان داد كه عملكرد سازماني به طور مستقيم و غير مستقيم متاثر از سياست هاي مديريت منابع انساني بوده و سياست ها داراي ضريب اثر بيشتري نسبت به پيامدها بر عملكرد سازماني بود. نتيجه گيري: سازمان ها بايد با تأمين نيازهاي موثر در ايجاد نگرش هاي مطلوب و اتخاذ سياست هايي كه ضمن داشتن تناسب از يكديگر حمايت مي كنند، عملكرد سازمان را ارتقاء بخشند.