مديريت منابع انساني سبز؛ الگويي براي پايداري در سازمان‌هاي ورزشي (مورد مطالعه: اداره كل ورزش و جوانان استان خراسان شمالي)

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير مديريت منابع انساني سبز بر پايداري سازماني اداره كل ورزش‌وجوانان استان خراسان شمالي است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از حيث هدف و شيوه گردآوري داده‌ها به‌ترتيب كاربردي و توصيفي-پيمايش از نوع همبستگي است. جهت تعيين روابط علي‌ومعلولي مابين متغيرها از تكنيك مدل‌سازي معادلات‌ساختاري استفاده شده‌است. جامعه آماري تحقيق عبارت‌است‌از كاركنان اداره كل ورزش‌وجوانان خراسان شمالي. گردآوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد مديريت منابع انساني سبز (سخاوالكر و تاداني، 2013) و پايداري سازماني (كاركوليان و همكاران، 2015) انجام شده‌است كه پس از تائيد روايي صوري و محتوايي و پايايي، مابين نمونه‌ها توزيع‌شده‌اند. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه فعاليت‌هاي انجام‌شده در اداره كل ورزش‌و‌جوانان استان خراسان شمالي به‌عنوان نمونه موردي، بيشترين همسويي را با استانداردهاي مديريت منابع انساني سبز به ميزان 63 درصد دارند. آگاهي از استانداردهاي منابع انساني سبز در سطح كمتر از ميانگين قرار دارد. براساس نتايج معادلات ساختاري مي‌توان مشاهده نمود كه استانداردهاي منابع انساني سبز بر پايداري به ميزان 0.89 در اين سازمان مؤثر است. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه وضعيت آگاهي از منابع انساني سبز از ديگر ابعاد ضعيف‌تر بوده و اين در حالي است كه بيشترين تأثير بر اساس نتايج مدل ساختاري بر روي پايداري سازمان به ميزان 0.58 ملاحظه مي‌شود. ازاين‌رو پيشنهاد مي‌شود كه سازمان ورزش‌وجوانان خراسان شمالي با برگزاري دوره‌هاي آموزشي و اطلاع‌رساني مناسب در خصوص منابع انساني سبز در تقويت اين بعد بكوشد. همچنين، وضعيت فعاليت‌هاي منابع انساني سبز مناسب است لذا به مديران پيشنهاد مي‌شود تا در تداوم فعاليت‌هاي مربوطه كوشا باشند.