تأثير نيتروژن و سيليسيم بر برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيك دانهال‌هاي پسته در شرايط شور

براي بررسي تأثير نيتروژن و سيليسيم در شرايط شور برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيك دانهال‎هاي پسته (.Pistacia vera L) رقم بادامي ريز زرند، يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در شرايط گلخانه‌اي انجام شد. تيمارها شامل نيتروژن (0، 60 و 120 ميلي‌گرم نيتروژن در كيلوگرم خاك از منبع نيترات آمونيم)، سيليسيم (0، 1 و 2 ميلي‌مولار از منبع اسيد سيليسيك) و شوري (0، 1500 و 3000 ميلي‌گرم كلريد سديم و كلريد كلسيم در كيلوگرم خاك به‏ترتيب به نسبت دو به يك) بودند كه در انتهاي آزمايش ميانگين شوري‏هايي به‌ترتيب برابر با 0/3، 7/9 و 9/20 دسي زيمنس بر متر ايجاد نمودند.  نتايج نشان داد كه تنش شوري موجب كاهش مقدار نسبي آب برگ و افزايش نشت يوني گرديد، اما كاربرد دو ميلي‌مولار سيليسيم باعث افزايش 28 درصدي مقدار نسبي آب برگ و كاهش نشت يوني گريد. هم‏چنين مصرف توأمان 60 ميلي­گرم نيتروژن در كيلوگرم خاك و دو ميلي­مولار سيليسيم غلظت پرولين را 36 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. بيشترين مقدار قندهاي محلول برگ در شرايط شور با مصرف دو ميلي‌‌مولار سيليسيم حاصل شد كه نسبت به شاهد، بيش از دو برابر افزايش يافت. هم‌چنين به‏رغم اين‏ كه تنش شوري غلظت عناصر آهن، منگنز و روي شاخساره را كاهش معنا‌دار داد، ولي با مصرف نيتروژن و سيليسيم غلظت اين عناصر افزايش معنا‌دار يافتند. براساس نتايج به‌دست آمده از اين پژوهش، مي­توان نتيجه گرفت كه در شرايط شور، مصرف توأمان نيتروژن و سيليسيم از طريق بهبود ويژگي‏هاي فيزيولوژيك، توانايي دانهال‏هاي پسته را در تحمل تنش ‌شوري افزايش داد.